پیشرفت چهل سالۀ صنعت
ارسال شده توسط safari2021 4 سال پیش

⚠️ گزارش تخلف

۱. افزایش درخور توجه ارزش افزوده در بخش صنعت

ایران در سال ۱۹۶۰ م وارد عرصۀ صنعت شد ولی تا سال ۱۹۷۰ م ثابت بود و پس از آن تا سال ۱۹۷۵ م با قدری افزایش روبرو شد و بار دیگر تا سال ۱۹۸۵ م ثابت ماند و سپس به آرامی افزایش پیدا کرد و در سال ۲۰۰۰ م ایران با صعودی قابل توجه خود را در جهان مطرح کرد. (منبع: بانک جهانی.)

۲. صنعت فولاد؛ ارتقا از رتبۀ ۳۰ به رتبۀ ۱۳ در دنیا

ایران در سال ۱۹۸۰ م در رتبۀ ۳۰ صنعت فولاد قرار داشت که در سال ۲۰۱۶ م در رتبۀ ۱۳ حهان جای گرفت.

۳. صنعت سیمان؛ رشد درخور

ایران در رتبه بندی کشورهای دنیا در تولید سیمان، از سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۵ م توانست خود را به رتبۀ چهارم دنیا ارتقا دهد. (منبع: مرکز آمار آمریکا)

۴. صادرات ایران در صنایع پیشرفته

جمهوری اسلامی ایران از سال ۱۹۹۰ م تا سال ۲۰۱۵ م با رشد قابل توجه ای رو به رو شد که در نمودار صفحۀ ۲۱۴ کتاب صعود جهل ساله آمده است. (منبع: بانک جهانی.)

۵. تولید مواد غذایی

ایران از سال ۱۹۶۱ م تا سال ۲۰۱۶ م در تولید مواد غذایی با رشد ۴ برابری خود را در جهان معرفی کرد.

۶. تولید وسایل نقلیه

جمهوری اسلامی در صنعت تولید وسایل نقلیه موتوری صفر بود که توانست از سال ۱۹۹۹ م تا سال ۲۰۱۶ م در صنعت وسایل نقلیۀ باری رتبۀ ۱۹ جهان و در صنعت وسایل نقلیۀ مسافر بری به رتبۀ ۱۶ جهان ارتقا پیدا کند. (منبع: سازمان بین المللی تولید کنندگان وسایل نقلیۀ موتوری)

فصل هفتم

پیشرفت در معنویت

۱. معنویت در دوران پهلوی

معنویت مهمترین وجه تمایز بین نظام اسلامی و حکومت پهلوی است؛ به گونه ای که هدف اصلی حکام پهلوی مبارزه با دین و دینداری بود؛ ولی در مقابل، هدف اصلی نظام جمهوری اسلامی ترویج اسلام ناب محمدی(ص) است. حکومت پهلوی با تمام توان، فحشا و ابتذال را ترویج و از مشروب فروشیها، کاباره های فحشا، قمارخانه ها و... حمایت جدی میکردند.

از سویی بی بند وباری و فحشا را ترویج میکردند و از دیگر سو، با معنویت و به خصوص برگزاری مجالس سید و سالار شهیدان(ع) مبارزۀ جدی میکردند؛ به طوریکه نخستین گامهای مبارزه با معنویت نیز در ابتدا با تقلیل ایام عزاداری محرم برداشته شد. مطابق گزارش یکی از سیاحان از مراسم محرم در سال ۱۳۱۱ ش چنین آمده است: امسال، شاه روزهای تعطیل را از چهار روز (چهار روز آخر دهۀ اول محرم) به سه روز تقلیل داده و از کارهای فرعی و قدیمی مرسوم در دسته ها جلوگیری شده است. (مریت هاکس، ایران؛ افسانه و واقعیت، ص ۱۹۱ و ۱۹۲) در سال ۱۳۱۶ ش، طی اطلاعیۀ محرمانۀ وزارت داخله، به طورکلی روضه خوانی ممنوع شد. در این اعلامیه، هدف از ممنوعیت روضه خوانی، خارج کردن مردم از خرافات و آشنا کردن مردم به تمدن آن روز، به عنوان وظیفۀ اساسی دولت در امور داخلی دانسته شده بود. (مدیریت پژوهش انتشارات و آموزش سازمان اسناد ملی ایران، خشونت و فرهنگ، اسناد محرمانه کشف حجاب (۱۳۱۳، ۱۳۲۲) ص ۱۹)

به دنبال این حکم، عمال رضاخان دست به کار شدند. برای نمونه، حاکم یزد در اعلامیه ای به شهربانی این شهر نوشت: منسوخ نمودن روضه خوانی، حتی در خانه ها، از وظایف اولیه بوده و مخصوصاً مأمورین دولت وظیفه دار هستند که موهومات را از سر مردم خارج و آنها را به اجرای تمدن امروزه آشنا سازند. (مدیریت پژوهش انتشارات و آموزش سازمان اسناد ملی ایران، خشونت و فرهنگ، اسناد محرمانه کشف حجاب (۱۳۱۳، ۱۳۲۲) ص ۳۱۷ و ۳۱۸)

این روند، تا هنگام سقوط پهلوی اول و تبعید او به تبعید گاه موریس ادامه داشت. رضاخان که بحق، خاطرهای تلخ از خود در تاریخ به جای گذاشته است، در اذهان ملت مؤمن ایران که دل در گرو امام حسین (ع) و یاران وفادارش دارند، سالهایی از رنج و تنگنا را آفرید. در این دوره تا میتوانستند مردم را اذیت و آزار کردند و دیگر کسی جرئت نمیکرد برای امام حسین (ع) عزاداری کند. اوضاع به گونه ای بود که حتی از جلسات چند نفری هم جلوگیری میشد و نمیگذاشتند سه نفر باهم روضه بخوانند. اگر کسی به مجلسی میرفت و نام امام حسین(ع) را میبرد و گزارش میدادند، او را دستگیر میکردند: گاهی محاسنش را می تراشیدند و گاهی هم (او را) شکنجه یا چند ماه زندان میکردند؛ (حمید بصیرت منش، علما و رژیم شاه، ص ۴۸۱)

اما اوج شاهکارهای رضاشاه در محرم سال ۱۳۱۹ اتفاق افتاد. دولت رضاخانی به سران اصناف و بنگاهها دستور داده بود تا همزمان با ماه محرم کارناوال شادی به راه بیندازند و در سال ۱۳۱۹ ،جشن با ایام تاسوعا و عاشورا مصادف شد. در آن شب، عده ای عملۀ طرب و فواحش، سوار بر کامیونهای روباز، به رقص و پایکوبی در خیابانها پرداختند... (حسین مکی، تاریخ بیست ساله، ج ۱، ص ۴۵۲)

پروفسور پیتر آورى، استاد ایرانشناسى در دانشگاه کمبریج و مدرس کالج کینگ، نوشته است در فاصله ای ۱۹۴۱ م، کاملا آشکار شد که میتوان عشایر را شکست داد...؛ اما ملاها باقى مانده بودند. ...مخالفان قوانین شرعى ناگزیر بودند که ابتدا یک نظام حقوقى را جانشین آن سازند؛ سپس به متزلزل کردن رکن مذهب بپردازند. رضاشاه نیز همین کار را کرد؛ درحالیکه در نظر بود آموزش و پرورش غیرمذهبى و تبلیغات ملی گرایانه که ایران پیش از اسلام نمونۀ آن بود، براى سست کردن وفادارى مذهبى مردم به نهاد روحانیت به کار گرفته شوند... . به این ترتیب بود که در اواخر سال ۱۹۳۶ م (آذرماه و دیماه ۱۳۱۵ ش) ایران از نظر قانونى به طورکامل از دین رها شد... (پیتر آورى، تاریخ معاصر ایران، ج۲، ص۶۳ تا ۷۲)

در دوران محمد رضا شاه نیز مبارزه با اسلام و ترویج اباحی گری ادامه پیدا کرد؛ به طور مثال، فرح کنگرۀ زرتشتیان جهان را در ماه رمضان در تهران برپا کرد و به این مناسبت، مجلس پذیرایى با شامپانى (شراب فرانسوی) در کاخ سلطنتى ترتیب داد. (ویلیام سولیوان و آنتونى پارسونز، خاطرات دو سفیر، ص۲۹۰) پهلوی برای مقابله با اسلام، سعی کرد تا فرقۀ ضالۀ بهائیت را تقویت کند. به گفتۀ مادر زن محمد رضا شاه، شاه بدش نمی آمد بهایىگرى در ایران رشد کند و به نیرویى در برابر اسلام تبدیل شود. (فریده دیبا، دخترم فرح، ص۳۲)

عملکرد فرهنگی پهلوی

۱. فرهنگ مکتوب

بررسی نشریه های دوران زمان شاه نشانگر این امر است که این مکتوبات سعی در رواج فرهنگ برهنگی داشتند و از طریق آنها مطالب مستهجن در جامعه پخش میشد؛ از آن جمله، میتوان به مجلۀ مستهجن این هفته نامه اشاره کرد که جواد علا میر دَولّو به عنوان مدیر مسئول و با همکاری افرادی چون مهرانگیز کار و سیامک پورزند و نیز ر.اعتمادی در آن فعالیت میکردند.

ساواک دربارۀ این افراد، در ۲۲ اردیبهشت ۱۳۳۸ نوشته است: جواد علامیر، پسر احتشام السلطنۀ معروف که چند سال پیش با تهدید هفت تیر، دختر خواهر خویش را موردتجاوز قرار داد، درحالحاضر جمعیت اگزیستانسیالیستها را در ایران تشکیل داده است و آن را رهبری میکند. نامبرده در روزنامه و مجله و اصولاً مؤسسۀ اطلاعات، به کار مترجمی اشتغال دارد. زن نامبرده معروفه است و با خود فروشی زندگی میکند. علامیر مورد سوء استفادۀ مردانی که انحراف جنسی دارند، قرار میگیرد. محل تشکیل این جمعیت در شمیران است... . (دفتر پژوهشهای مؤسسۀ کیهان، نیمۀ پنهان، ج۱۸ ،ص۱۳)

همچنین مجید دوامی، از جاسوسان سازمان CIA نیز سردبیر مجلۀ فاسد زن روز بود که با طرح مباحثی ازقبیل انتخاب ملکۀ زیبایی، برای بی هویتی دختران و پسران میکوشید؛ تا به آنجا که برخی از دوستانش از زن روز با عنوان کابارۀ کاغذی یاد میکردند.

۲. فرهنگ الکترونیکی

در سال ۱۳۳۷، اولین فرستندۀ تلویزیونی در ایران راه اندازی شد. متأسفانه این رسانه نیز با پخش برنامه های سطحی و مبتذل باعث انحراف مخاطبان خود میشد. باری روبین، تحلیلگر آمریکایی نوشته است: در دوران سلطنت پهلوی در عرصه و معرفی فرهنگ و تمدن غربی به مردم ایران، بدترین و مبتذلترین جنبه های این فرهنگ انتخاب شد که ضربۀ حاصل از آن برای جامعۀ مذهبی و سنت گرایی ایران تحمل کردنی نبود. فیلمهای آمریکایی که بیشتر از انواع مبتذل آن بودند، بیش از ۳۰درصد برنامه های تلویزیونی و پرده های سینماها را اشغال کرده بود و آیت الله خمینی با اشاره به همین فیلمها، سینما و تلویزیون را عامل اشاعۀ فساد و فحشا در ایران معرفی میکرد. (باری روبین، جنگ قدرتھا در ایران، ص۱۹۴)

۳. هنر

در جشن هنر شیراز به ریاست فرح پهلوی، در خیابان فردوسی شیراز، برنامۀ آمیزش جنسی زن و مرد را در ماه رمضان ۱۳۵۶ به صورت زنده و در ملأ عام اجرا کردند. این جشن که به تعبیر فرح به منظور بزرگداشت هنر و هنرمند ایرانی و شناساندن هنر قدیم و جدید ایران به ایرانیان و خارجیان و نیز برای پاسداشت هنرمندان خارجی و نمایاندن شیوۀ کار آنان به ایرانیان طراحی و اجرا میشد، چیزی جز ابتذال و صحنه های مستهجن نبود.

۱. مدرسه و دانشگاه

رژیم پهلوی سعی میکرد از ظرفیت مدرسه و دانشگاه برای تغییر فرهنگ ایران استفاده کند و مکانی را که باید فرهنگساز و محل رشد باشد، به مکانی برای ازبین رفتن عفت و حیا تبدیل کند. رژیم پهلوی در عصر رضاشاه با تأسیس سازمان پیشاهنگی و سپس در عصر محمد رضا شاه با ایجاد کاخ جوانان و کانون پرورش فکری کودکان، سیاستها و برنامه های پیش گفته را اجرا کرد.

لیلی امیرارجمند، از دوستان قدیمی فرح پهلوی و از فاسدترین زنان دربار، مسئول کانون پرورش فکری کودکان شد تا کودکان این سرزمین زیر نظر چنین فردی آموزش ببینند! پیشاهنگی دختران به ریاست شمس پهلوی نیز چیزی جز مرکز فساد و فحشا نبود. تدین، از وزرای معارف عصر رضا شاه، پس از شهریور ۱۳۲۰ چنین گفته است: وزارت فرهنگ که در ابتدای دورۀ رضا شاه به نام وزارت معارف بود، طوری شده بود که هدف آن تحصیل نبود... . من با پیشاهنگی مخالف نیستم؛ اما با این پیشاهنگی که فقط به منظور تظاهر و مسخره بازی درست شده بود، مخالف بودم. من حاضر نبودم جوانان را به دست اشخاص ناصالح بسپارم که آنها را به کوه و بیابان به گردش ببرند. آنها استخر درست کرده و دختران را در حضور مردم لخت میکردند. ناموس مملکت وقتی خواست در استخر عمومی و در حضور مردم شنا کند، این دیگر به درد مملکت نمیخورد! این خاف عفت و شرافت است. (علیرضا زھیری، عصر پهلوی به روایت اسناد، ص۴۸)

برای نمونه، فرخ رو پارسا، این بهایی فاسد، به عنوان وزیر آموزش و پرورش در دولت هویدا، در تربیت و پرورش فرزندان ایران چنین دیدگاهی داشت: بکارت برای دختران چه معنا دارد؟! مگر در اروپا و آمریکا دختران باکره هستند؟...(محمدحسن طباطبایی، نفوذ فراماسونری در مدیریت نهادهای فرهنگی دهۀ ۱۳۴۰، ص۲۰۹)

جریان وابستۀ فراماسونری با نفوذ در نظام دانشگاهی، مأموریت تغییر فرهنگ را به خوبی انجام داد. برای نمونه، هوشنگ سیحون، فراماسونر فاسد، سالها به عنوان استاد و رئیس دانشکدۀ هنر دانشگاه تهران، در بی هویت ِ کردن نسل جوان دانشجو برنامه ریزی کرد.

دانشکدۀ هنرهای زیبا در سال ۱۳۴۳ش، طی بخشنامه ای میزان حق الزحمۀ مدلهای زنده و حتی عریان برای رشته های نقاشی و مجسمه سازی را به این قرار اعلام کرد:

۱ .مدل چهرۀ مرد، هر ساعت ۱۰۰ ریال؛

۲ .مدل چهرۀ زن، هر ساعت ۱۰۰ ریال؛

۳ .مدل زن تمام تنه با لباس، هر ساعت ۱۵۰ ریال؛

۴ .مدل برهنۀ مرد، هر ساعت ۲۰۰ تا ۳۰۰ ریال؛

۵ .مدل برهنۀ زن، هر ساعت ۲۵۰ تا ۴۰۰ ریال.

(محمدحسن طباطبایی، نفوذ فراماسونری در مدیریت نهادهای فرهنگی دهه ۱۳۴۰، ص ۱۳۷)

ریاست سازمان اطلاعات و امنیت کشور (ساواک) در پاسخ به درخواست شهربانی در سال ۱۳۵۵ ش، برای جلوگیری از ورود دختران چادری به دانشگاه پیشنهاد کرد با مسخره کردن این دخترها و هوکردن کلاغ سیاه و نظیر آن، کاری کنند که نتوانند با چادر بیایند یا چادر را از سر بردارند و بیایند. (علیرضا زهیری، عصر پهلوی به روایت اسناد، ص ۲۸۴ و ۲۸۵)

معنویت در جمهوری اسلامی

انقلاب اسلامی ایران در دنیا با نام و تفکر امام خمینی(ره) شناخته شده است. ایشان روند انقلاب را خود به طور موجز چنین بیان کرده اند: شما ملت بزرگ ایران، همان معنایی که در صدر اسلام بود، محقق کردید. ابتدا از مدرسۀ فیضیه بلند شد صدا و مدرسۀ فیضیه را خراب کردند. جوانهای ما را بعضشان را شهید کردند؛ لکن استقامت اسباب این شد که شکست روحی نخورند. این استقامت موجب شد که اقشار، بعضی به بعضی پیوستند. دعوتهای اسلامی را به جان خریدند و شنیدند و این قطره ها به هم پیوستند و سیل عظیمی ایجاد کردند: قیام همگانی و برای اسلام، قیام برای خدا، قیام برای جمهوری اسلام. این قیام در تمام اقشار ملت ریشه کرد و تمام اقشار را به هم پیوند داد و ایمان در همه ظهور پیدا کرد. یک تحول روحی، یک تحول فکری، با ارادۀ مصمم!...

همۀ اقشار باهم قیام کردند و استقامت کردند: (ان تَقُوموالِله) (سبأ، ۴۶)

قیام برای خدا، جمعاً و فرداً. مادامی که این قیام برای خداست، مادامی که این وحدت باقی است، پیروز هستید! (مؤسسۀ تنظيم و نشر آثار امامخمینی(ره)، صحیفۀ امام، ج۷، ص ۲۴۵)

۱. تربیت انسانهای والا در عرصه های مختلف

انقلابیون با استقامت تحسین برانگیزشان در مقابل شدیدترین شکنجه های ساواک، رزمندگان اسلام با مجاهدت در مقابل جبهۀ استکبار در ۸ سال جنگ تحمیلی و در سالهای اخیر مدافعان حرم با حماسه ای که آفریدند، فقط بخشی از افراد والامنزلت تربیت شدۀ مکتب امام خمینی (ره) هستند که بدون شک، تربیت چنین انسانهای خودساخته ای مدیون بسترسازی فوق العادۀ نظام جمهوری اسلامی است. تربیت این افراد به حدی مهم است که رهبر معظم انقلاب از آن، تعبیر به معجزۀ انقلاب کرده اند. ایشان فرموده اند: بعد از چهل سال، شما میبینید جوان مؤمن مسلمان که نه امام را دیده است، نه انقلاب را دیده است، نه دوران دفاع مقدس را دیده است، نه آن حماسه ها را از نزدیک دیده، اما امروز ِ با روحیۀ انقلابی، مثل همان جوان ِ اول انقلاب، مثل همت و خرازی و بزرگانی ازاین قبیل، میرود وسط میدان و با علاقه، با

احساس مسئولیت، با شجاعت تمام در مقابل دشمن می ایستد!

اینکه من میگویم جوان ِ های مؤمن امروز، از لحاظ انگیزه، از جوان اول انقلاب اگر جلوتر نباشند، عقبتر نیستند، یعنی این. اینها رویشهای انقلاب اند. این معجزۀ انقلاب است... . (بیانات مقام معظم رهبری در دیدار با جمعی از خانواده های شهدا، ۲۱/۸/۱۳۹۷)

شهیدحججی و تشییع پیکر مطهر ایشان، خود اثباتی بر رویشهای تفکر امام خمینی(ره) در عصر حاضر محسوب میشود.

۲. گسترش اسلام ناب محمدی

اسلامی که خاندان پهلوی و دربار به دنبال گسترش آن بودند، همان اسلام آتاتورک و دیگر ظالمان و دیکتاتورهای منطقه بود؛ اما امام خمینی(ره) از ابتدای ظهور انقلاب، با شعار استراتژیک نه شرقی، نه غربی، جمهوری اسلامی سعی در ترویج اسلامی داشت که احکام آن از ناحیۀ علمای مکتب فقه جعفری صادر شده باشد؛ بنابراین، احیا و گسترش شعائر و مناسک اسلامی، چه در عرصۀ عبادی و چه در عرصه های سیاسی و اجتماعی، از برکات اولیه و بسیار مهم انقلاب اسلامی است.

۱. ملی

پس از انقلاب، اقامۀ نماز به عنوان ستون دین با برپایی نمازهای جماعت در هر کوی َوبَرزَن، از دانشگاه و مدرسه گرفته تا دورترین روستا و شهرها، زمینه ساز احیای سایر شعایر دینی شد. در سالهای اخیر، برپایی اعتکاف در بیش از ۵۵۰۰ مسجد با جمعیتی بیش از ۸۰۰ هزار نفر و اکثراً جوان انجام شده است؛ درحالیکه در دروان ستم شاهی، تعداد معدودی با اعتکاف آشنا بوده اند. احیای حکم تعطیل شدۀ نمازِجمعه و احیای مراسم شبهای قدر و دعای عرفه و بسیاری از مناسک دیگر، ازجمله مصادیق گسترش فرهنگ اسلام ناب محمدی است که پس از انقلاب محقق شد.

۲. بین المللی

تبلور اسلام ناب در ایران و سیر تحول مردم از قبل تا بعد از انقلاب، در کانون توجه بسیاری از مردم حق گرا و عدالت خواه منطقه قرار گرفت که تشکیل گروه حزب الله در لبنان، به پشتوانۀ انقلاب اسلامی و الگوبرداری از تفکر امام خمینی (ره) از نمونه های بارزِ این توجهات محسوب میشود. نفرتی که ِ کشورهای منطقه از ایران زمان پهلوی داشتند، اکنون به محبت و علاقه ای شدید تبدیل شده است؛ به طوریکه مردم کشورهای عراق، لبنان، پاکستان، فلسطین و... ایران را بزرگترین حامی و پشتیبان خود تلقی کرده اند.

ظهور انقلاب با نظریۀ جدیدی به نام استقالل، آزادی، جمهوری اسلامی روحی تازه در کالبد جهان دمید و خیل عظیمی از حق جویان را با مفاهیم اصیل اسلام آشنا کرد. از نمونه های شاخص این حقیقت، به اسلام گرویدن چند میلیونی مردم کشور آفریقایی نیجریه است که رهبر آنها، شیخ ابراهیم زکزاکی، خود را وام دار امام خمینی(ره) و مکتب انقلاب اسلامی میداند. فریضۀ اسلا ِمی یاریِ مظلوم و آرمان رهایی مسلمانان جهان از ستم دشمنان، در دکترین دیپلماسی انقلاب اسلامی، به نفی موجودیت اسرائیل تبدیل شد.

۱۶ مرداد۱۳۵۸ امام خمینی(ره) در پیامی، آخرین جمعۀ ماه رمضان را روز قدس نام گذاری کردند. در آن زمان، کمتر کسی فکر میکرد که چند سال بعد، در بیش از ۸۰ کشور اسلامی و غیراسلامی، یعنی مالزی، هند، سنگاپور، اندونزی، ترکیه، آمریکا، کانادا، نروژ، آذربایجان، انگلیس، استرالیا، آلمان، اسپانیا، آفریقای جنوبی، سوئد، ونزوئلا و...، در این روز تظاهرات برگزار شود! امام به این روز، فراتر از موضوع فلسطین و اسرائیل نگریسته و فرموده اند: روز قدس فقط روز فلسطین نیست: روز اسلام است، روز حکومت اسلامی است، روزی است که باید جمهوری اسلامی در سراسر کشورها بیرق آن برافراشته شود، روزی است که باید به ابرقدرتها فهماند که دیگر آنها نمیتوانند در ممالک اسلامی پیشروی کنند. (مؤسسۀ تنظيم و نشر آثار امامخمینی (ره) ، صحیفۀ امام، ج ۹، ص ۲۷۸)

۱. ترویج پاسداشت ایام شهادت و اعیاد

عجین شدگی مردم ایران با حماسۀ حسینی، از دیرباز وجود داشته است. مردم نیز به پشتوانۀ روحیۀ ظلم ستیزی که در مکتب حسینی آموخته بودند، علیه دستگاه ستم شاهی قیام کردند. امام خمینی (ره) فرموده اند: محرم و صفر است که اسلام را نگه داشته است... . باید بدانید که اگر بخواهید نهضت شما محفوظ بماند، باید این سنتها راحفظ کنید. (مؤسسۀ تنظيم و نشر آثار امام خمینی (ره)، صحیفۀ امام، ج ۱۵، ص ۳۳۰)

مراسم ایام شهادت حضرت زهرا (س) هم که در دوران پهلوی به نوعی به فراموشی سپرده شده بود، در دوران پس از انقلاب، احیا شده است و به آن توجه ویژه میشود. در دوران نظام اسلامی، تاکنون بیش از ۱۰۰هزار هیئت، با هدف ترویج هرچه بیشتر و بهتر شعائر فرهنگی در اعیاد مذهبی و ایام شهادت اهلبیت(ع) تأسیس شده است.

۴. گسترش کمی و کیفی فرهنگ وقف و نذورات

در زمان پهلوی، بسیاری از موقوفات مردم در جهت نیت واقفانشان استفاده نمیشد. به طور مثال، در ضیافتی که ولیان، نایب التولیۀ آستان قدس رضوی، به مناسبت ورود سفیر آمریکا و همسرش به مشهد برقرار کرد، هدایایی به زنان اهدا کرد؛ ازجمله به همسر سولیوان یک دست جواهرات، مرکب از گردنبد و گوشواره و انگشتری از طلا و فیروزه و الماس هدیه کرد. همسر سولیوان از پذیرفتن این هدایا امتناع کرد؛ ولی به سولیوان گفته شد: آستان قدس آنقدر ثروت دارد که هدایایِ چندهزاردلاری ما در نظر آنها بیش از یک فنجان قهوه ارزش ندارد. (ویلیام سولیوان و آنتونی پاسونز، خاطرات دو سفیر، ص ۸۸ و ۸۹)

اکنون، مردم متدین ایران با اعتماد به سازمان اوقاف، هرساله میزان درخور توجهی از اموال و داراییهای خود را برای توسعۀ آبادانی و ترویج اسلام وقف میکنند. وجود هزاران مسجد موقوفه، ثبت بیش از ۶۸۰۰ موقوفۀ علمی آموزشی و پژوهشی و فرهنگی در سطح کشور، سهم ۲۵ درصدی وقف در حوزۀ درمان، وجود هزاران کتاب و کتابخانۀ وقفی و بهره مندی دانشجویان از ۴۰ دانشگاه موقوفه و...، فقط بخشی از مصادیق مختلف وقف در جمهوری اسلامی است. نکتۀ جالب در این زمینه، رشد ۱۰ ِ برابری وقف در دهۀ گذشته است که این خود، گواه موفقیت انقلاب در ترویج فرهنگ وقف است. از دیگر نکات شایان ذکر در نظام اسلامی، افزایش نذورات مردم، به مناسبت ایام مختلف ملی و مذهبی است. اطعام خیل عظیمی از عزادارن در هیئات و توزیع بسته های مختلف فرهنگی و اقداماتی ازاین دست، نمونه هایی از این حرکت خود جوش و برخاسته از اعتقاد است.

۵. گسترش کمی و کیفی فرهنگ احسان و نیکوکاری

عمر جمهوری اسلامی هنوز به یک ماه نرسیده بود که در ۱۴ اسفند ۱۳۵۷،امام خمینی(ره) برای پشتیبانی از محرومان و مستضعفان و خود کفا کردن آنها، طی حکمی دستور تأسیس کمیتۀ امداد را صادر کرد. این نهاد، دومین نهاد تشکیل شده پس از انقلاب است که به دستور امام تأسیس شد؛ بنابراین، این خود گواه اهمیت حمایت از نیازمندان در نظر بنیان گذار انقلاب اسلامی است. سالانه، بخش عظیمی از کمکهای مردمی، توسط کمیتۀ امداد و سایر نهادهای خیریه توزیع میشود و همواره، قشر مستضعف جامعه در کانون توجه مسئوالن این نهادها قرار داشته اند.

۶. گسترش کمی و کیفی زیارت معصومان و امامزادگان (ع)

زیارت قبور مطهر اهلبیت(ع) از مصادیق بارز شدت علاقه و ارادت مردم به اسلام است. در دوران ستمشاهی با اینکه امکان زیارت وجود داشت، تبلیغات مسموم فرهنگی ضد اسلامی و نیز سنگ اندازیهای مختلف، باعث کم رونق شدن زیارت اهلبیت(ع) میشد؛ به حدی که توفیق زیارت، بعضا جزو آرزوهای محال مردم تلقی میشد!

با ظهور انقلاب اسلامی ایران، اهمیتی ویژه به اماکن مذهبی داده شد. تبلیغات فرهنگی و تسهیل امور برای فراهم آوردن زمینه های زیارت ازجمله علل استقبال بی نظیر مردم از این اماکن به شمار میرود. از

شدت استقبال مردم اکتفا کردن به همین آمار بس، که در ایام سال بیش از ۳۰ میلیون زائر به حرم مطهر امامرضا(ع) و بیش از ۱۰ میلیون زائر به حرم حضرت معصومه (س) مشرف شده اند. به برکت انقلاب اسلامی، فقط در نوروز ۱۳۹۷، بیش از یک میلیون زائر به حرم حضرت شاهچراغ (ع) مشرف شده اند. زیارت عتبات عالیات نیز دیگر برای مردم آرزویی محال به شمار نرفته و فقط در ایام اربعین حسینی سال ۱۳۹۷، نزدیک به ۲ میلیون ایرانی به زیارت عتبات مشرف شدند.

۷. گسترش کمی و کیفی برنامه های تبلیغی در صداوسیما و رشد روزافزون مخاطبان آنها

ماک و معیار برنامه و فعالیت های صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران هم سو با سایر نهادهای فرهنگی، بر اساس مبانی اسلام پایه گذاری و با استفاده از نیروی بومی توانسته است در تولید فیلم و سریال، الگوی تمام کشورهای اسلامی قرار گیرد. این ارگان، متناسب با ایام مذهبی، خصوصاً ماه مبارک رمضان، برنامه های متنوع هنری تولید کرده است و استقبال ۸۰ درصدی مردم از این برنامه ها، درعین وجود برنامه های مبتذل شبکه های ماهواره ای، نشان اقبال روزافزون مردم ایران به برنامه های مذهبی و معنوی است.

۸. تغییر نامگذاریها

پهلوی و دربار سعی در غربی سازی فرهنگ ملی مذهبی کشور داشت؛ ازاین رو از هیچ فرصتی برای ترویج فرهنگ کشورهای غربی و تخریب اعتقادات ملی مذهبی فرو گذار نبود. تغییر مبنای تقویم از هجری به شاهنشاهی، ازجمله نمونه های بارز این مبارزه بود. با ظهور انقلاب اسلامی، سعی در بازگردانی مفاهیم غنی ملی و دینی در دستور کار متولیان امر قرار گرفت و برخاف دوران پهلوی که ملاک نامگذاریها اغلب مفاهیم قدرت مآبانه و لذت طلبانه بود، در این دوران، موضوعات مرتبط با مبانی اسلامی و اخلاقی ملاک نامگذاری قرار گرفت.

برای مثال، قبل از انقلاب، روز تولد رضا شاه روز پدر نامگذاری شده بود؛ ولی بعد از انقلاب، روز میلاد اسوۀ تقوا، امیرالمؤمنین علی(ع)، روز پدر نام گرفت؛ همچنین روز دعا برای سامتی شاه در ۲۱ فروردین، یعنی روزی که شاه در سال ۱۳۴۴ از ترور جان سالم به در برد و ۱۵ بهمن، روز رفع خطر از شاه در سال ۱۳۲۷ ،از فرهنگ ایرانیان حذف و با توجه به آموزه های اسلام، روزهای عرفه و شبهای قدر برای دعا و نیایش انتخاب شد.

روزهای جشن هم از ۲۸ مرداد به مناسبت کودتای ۲۸ مرداد؛ ۲۵ شهریور، روز آغاز سلطنت محمد رضا پهلوی؛ ۶ مهر، به مناسبت سالروز سروش آریامهر؛ ۲۱ مهر، روز تولد فرح؛ ۱۴ آبان، روز تولد شاه؛ ۱۶ آبان، روز تولد ولیعهد ۶ بهمن به مناسبت انقلاب شاه و ملت و ۳ اسفند به مناسبت کودتای ۳ اسفند، به روزهای جشنهای ملی، مانند نوروز و پیروزی انقلاب و جشنهای مذهبی، مثل مبعث پیامبر اکرم(ص) و اعیاد اسلامی و میلاد ائمۀ اطهار(ع) تغییر کرد.

خود باختگی درباریان، حتی در انتخاب نام میادین شهرها نیز نمایان بود و بیشتر میدانهای مهم شهرها به نام سردمداران مستکبر دَول استعماری نام گذاری شده بود؛ ازطرف دیگر، شاه و درباریان همواره سعی در نفوذ در باور داشتند؛ به حدی که فقط در تهران، ۶۶ خیابان به نام شخص شاه یا خاندان پهلوی بود. جمهوری اسلامی نیز با تغیر نام این میدانها سعی کرد فرهنگ ایثار و آزادی خواهی و انقلابی گری را ترویج دهد. از این میان میتوان به تغییر نام خیابان الیزابت دوم به کشاورز، آیزنهاور به آزادی، روزولت به مبارزان و بعد شهید مفتح، کندی به توحید و چرچیل به بابی ساندز اشاره کرد.

درحال حاضر، بیشتر مؤسسات و مراکز علمی و فرهنگی، به نام ائمۀ اطهار(ع) ،علما، شهدا و شخصیت های انقلابی و مذهبی نامگذاری شده است. طرحهای نظامی و عملیاتهای رزمی هم قبل از انقلاب به نام حیوانات وحشی نامگذاری میشد؛ ولی با پیروزی انقلاب اسلامی همۀ این نامها به آرمانهای بزرگ انسانی اشاره دارد. انقلاب اسلامی با نام ِ گذاری ارزشی ایام، عنصر زمان را بستر رشد و تذکر فضایل دینی در جامعه کرد؛ نظیر دهۀ بصیرت، دهۀ فجر، هفتۀ دفاع مقدس، هفتۀ بسیج مستضعفین، روز مادر، روز دختر، روز جوان و روز معلم.

۹. گسترش کمی و کیفی اردوهای راهیان نور و پاسداشت ارزشهای دفاع مقدس

ارجمندی مقام شهدا در بین آحاد مردم ایران، از شاخصه های بی بدیل انقلاب اسلامی محسوب میشود. مردم ایران برای حفظ نظام نو پای جمهوری اسلامی، شهیدان بسیار زیادی تقدیم کرده اند؛ اما این اهتمام، محدود به دوران جنگ تحمیلی نشده و کماکان روحیۀ ایثار و شهادت طلبی در این ملت مجاهد، به ویژه جوانانش موج میزند. از مصادیق این پاسداشت میتوان اردوهای راهیان نور، برگزاری یادواره ها و کنگره های شهدا ، تشییع پیکر مطهر شهدا و... را نام برد.

در اوج شبیخون فرهنگی دشمن، مشارکت عاشقانۀ میلیونها جوان در سفر عارفانۀ راهیان نور مانع انقطاع نسل سوم انقلاب از خط جهاد و شهادت طلبی شده و این طریق مقدس را استمرار بخشیده است؛ به طوریکه میزان حضور مردم در یادمانهای عملیاتی دوران دفاع مقدس از ۴۰۰ هزار نفر در سال ۱۳۸۴ به بیش از ۷ میلیون نفر در سال ۱۳۹۶ افزایش یافته است.

۱۰. گسترش کمی و کیفی تشکلهای مذهبی

افزایش تعداد مساجد کل کشور از ۳۰ هزار در سال ۱۳۵۷ به ۷۴ هزار و ۲۲۹ مسجد در سال ۱۳۹۷ و تأسیس و تجهیز ۷۵۲۸ حسینیه و گسترش تعداد هیئات مذهبی به حدود ۱۰۰هزار هیئت، فقط بخش کمی از تشکیل گروههای فعال مذهبی است. این درحالی است که بخش درخورِتوجهی از گروه های خود جوش فرهنگی مذهبی، به صورت محلی فعالیت می کنند؛ بنابراین، آمار دقیقی از این تشکلها در اختیار نیست. این حجم از تشکلهای فعال در قیاس با دوران ستم شاهی، خود نمایانگر عمق اهمیت ورزی جمهوری اسلامی به دین و اعتقادات مردم محسوب میشود.

۱۱. ارتقای کمی و کیفی فعالیتهای قرآنی

تقویت و ارتقای کمی و کیفی فعالیت های قرآنی کشور، در مقایسه با قبل از انقلاب اسلامی بسیار چشمگیر است. فعالیتهای قرآنی مولود انقلاب اسلامی عبارتاند از:

۱ .پایه گذاری برنامه های قرآنی نوین؛

۲ .برگزاری ۳۵ دوره مسابقات بین المللی قرآن کریم؛

۳ .برگزاری ۴۰ دوره مسابقات کشوری، ویژۀ برادران و خواهران؛

۴ .تأسیس سازمانهای متعدد قرآنی در سطوح سیاست گذاری و اجرایی؛

۵ .برگزاری ۲۶ دوره نمایشگاه قرآن کریم و صدها نمایشگاه قرآن استانی؛

۶ .ترجمۀ قرآن کریم به ۱۳۰ زبان زندۀ دنیا؛

۷ .چاپ قرآن کریم با شمارگان ۲۰۰ میلیون، پس از انقلاب اسلامی؛

۸ .چاپ ۳۷ هزار عنوان کتاب قرآنی؛

۹ .ایجاد بیش از ۴۰۰ سایت قرآنی؛

۱۰ .تأسیس شبکه های رادیویی قرآن، معارف، تلاوت، ترتیل، اربعین و...؛

۱۱ .تأسیس شبکۀ تلویزیونی قرآن؛

۱۲ .راه اندازی مؤسسات و مدارس و کانونهای قرآنی؛

۱۳ .فعالیتهای قرآنی گسترده و ویژۀ بانوان، ازجمله مسابقات و محافل؛

۱۴ .تأسیس دانشکده های قرآنی و دانشگاه قرآن و معارف اسلامی؛

۱۵ .ایجاد دستگاه ها و مراکز دولتی قرآنی در سطوح مختلف؛

۱۶ .تولید سریالها و فیلمهای فاخر قرآنی، نظیر فیلم محمد(ص) و حضرت یوسف (ع)؛

۱۷ .برگزاری بزرگترین رویداد قرآنی جهان اسلام، یعنی مسابقات بین المللی قرآن کریم در جمهوری اسلامی ایران؛

۱۸ .تأسیس جامعة المصطفی العالمیه، با بیش از ۵۰ شعبه در سطح جهان؛