همه چیز درباره گوجه سبز

گوجه سبز یا آلوچه نام درختی است از تیرهٔ گل سرخیان که میوهٔ آن کوچک و آبدار، دارای پوست نازک به رنگ سبز یا سرخ و یک هستهٔ سخت است. بر پایهٔ نوشته‌ های قدیمی، نژاد این گیاه قدمت ۲۰۰۰ ساله دارد و چینی‌ ها اولین کسانی بودند که به کشت آن اقدام کردند. گفته می‌ شود که این گیاه از طریق سوریه یا ایران به یونان برده شده ‌است.

درختان گوجه سبز در نواحی معتدل بهترین رشد را دارند و در آب و هوای ملایم به رنگ ‌های ارغوانی، قرمز، نارنجی، زرد و سبز روشن در می ‌ایند. آب و هوای سرد باعث ایجاد رنگ قهوه ‌ای و ظاهر نامطلوب میوهٔ گوجه سبز می‌ شود و در طعم آن نیز تأثیرگذار است. این میوه به سرعت می ‌رسد و مدت نگهداری آن در یخچال ۴ روز است. گوجه سبز به صورت تازه و پخته در خورش ‌ها مصرف می‌ شود. این میوه غنی از ویتامین C، اسید مالیک، اسید سیتریک است. مصرف زیاده از حد گوجه سبز باعث نفخ معده می‌ شود. این میوه طعمی ترش دارد و سفت و ترد است و در میان ایرانیان اغلب با نمک به عنوان تنقلات مصرف می‌ شود. درخت این میوه در بیشتر نواحی ایران بخصوص شمال غربی ایران تکثیر و برداشت می‌ شود گوجه سبز اصلاح شده از نوع بادامی در شهر سردرود رونق زیادی دارد.



ارزش غذایی ۱۰۰ گرم گوجه سبز

• کربوهیدرات ۵۲/۸ گرم،

• چربی ۸۴/۲ گرم،

• پروتئین ۶/۱ گرم،

• فیبر خام ۵/۰ درصد.

با مصرف ۱۰۰گرم گوجه سبز،

• ۵ درصد ویتامین آ

• ۱/۲ درصد ویتامین B۱ تیامین،

• ۹/۱ درصد ویتامین B۲ ریبوفلاوین،

• ۸/۲ درصد نیاسین،

• ۱۳ درصد ویتامین C،

• ۵/۱ درصد کلسیم،

• ۲/۲ درصد فسفر،

• ۵ درصد آهن

• ۶/۳ پتاسیم مورد نیاز در روز تأمین می‌ شود.



خواص درمانی

CULPEPES، گیاه‌ شناس معروف قرن ۱۷ عقیده داشت که مصرف گوجه‌ سبز برای بهبود طعم دهان مفید است و پختن برگ ‌های درخت گوجه ‌سبز در سرکه می ‌تواند در درمان کرم‌ های حلقوی مؤثر باشد. از خواص دیگر این میوه، خاصیت مسهلی آن است که به خوبی شناخته شده ‌است. همچنین اثرات منحصر به فرد آن شامل کاهش فشار خون و چربی خون، حذف رسوبات از خون و تنظیم عملکرد معده ‌ای-روده ‌ای است.

گوجه ‌سبز باعث تعادل اسید و باز در جریان خون می‌ شود، از این رو می ‌تواند در درمان حالت اسیدی خون مفید باشد. این میوه اثرات قابل توجهی در جلوگیری از بیماری‌ هایی مانند چربی خون بالا، پیری سلول و سرطان دارد. اسید بنزوئیک، ترکیبی است که خاصیت ضد میکروبی دارد. این ماده به ‌طور طبیعی در گوجه ‌سبز وجود دارد. همچنین، بعضی از تحقیقات بیانگر خاصیت ضد قارچی و ضد باکتریایی این میوه هستند.

مطالعات نشان می‌ دهد که این میوه می ‌تواند در درمان تومورها مؤثر باشد. همچنین به دلیل وجود اسید اسکوربیک برای افراد مبتلا به نقرس توصیه می‌ شود.

گوجه سبز یکی از میوه های نوبرانه فصل بهار است. بسیار پر طرفدار و در اواسط فصل بهار تا اوایل تابستان در دسترس است.

گوجه سبز میوه آشنای بهار و از جمله میوه‌ هایی ست که پیش از آمدن بهار انتظارش را می کشند. حالا دیگر انتظار بسر آمده و سبد میوه های بسیاری از خانه ها پر است.

گوجه سبز دارای خواص بسیاری برای بدن است. باعث بهبود گوارش، تقویت دستگاه ایمنی بدن، لاغری، سلامت دهان و دندان است.

گوجه سبز به آلوی وحشی سبز رنگ معروف است. این میوه سبز دارای مقدار زیادی از پروتئین، چربی روغن، انواع کربوهیدرات ها و نمک های معدنی، اسیدهای ارگانیک سبز آن شامل اسید سیتریک، اسید مالیک، تانیک، اسیدبنزوئیک، اسید تاتاریک و …. است و تمامی این مواد برای برطرف کردن تشنگی، اشتها آور، برطرف کننده خستگی را دو چندان می کند.

این میوه خستگی تان را رفع می کند و در درمان سرطان موثر است

میزان استفاده از گوجه سبز بستگی به سیستم گوارش شما دارد. مصرف بیش از حد آن باعث نفخ شدید و دل درد خواهد شد. توصیه می‌ شود گوجه سبز را با آب میل کنید.

گوجه سبز دارای خواص بسیار و از ارزش غذایی بالایی برخوردار است. دارای کالری بسیار میباشد.



گوجه سبز در هر ۱۰۰ گرم آن:

• ۵ درصد ویتامین آ،

• ۵ درصد کلسیم،

• سرشار از ویتامین ب

• ۵ درصد آهن

• دارای نیاسین

• ۱۳ درصد ویتامین ث،

• ۲ درصد فسفر

• ۳۳.۶ درصد پتاسیم

گوجه سبز در میان مردم به آلو سبز معروف است. گوجه سبز و آلو سبز از نظر ظاهری با هم فرق دارند. گوجه سبز، کال و نارس اما آلو سبز بصورت تک دانه و آلوی نارس و خام هست.

در شهر های شمالی ایران گوجه سبز را به نام گوجه کال می‌ نامند. عده ای از هموطنان ما گاها آن را گوجه باغی می‌ نامند.

گوجه سبز و آلوچه: گوجه سبز به گوجه سبز نرسیده گفته شده، ولی آلوچه از خاندان آلوهاست و شباهت ظاهری آن به آلوچه یعنی آلوی کوچک نزدیک است.



۲۵ خواص بی نظیر گوجه سبز

• بهبود دهنده دستگاه گوارش

• تقویت کننده سیستم ایمنی بدن

• رفع کننده بوی بد دهان

• جذب کننده آهن و جلوگیری از کم خونی

• سلامت دهنده عضلات

• جلوگیری از پیری زود رس

• داری آنتی اکسیدان قوی

• محافظ سلولهای بدن

• محافظت از ریه

• جلوگیری از سرما خوردگی، سرفه،آسم و برونشیت

• تقویت بینایی

• تقویت کننده سیستم ایمنی بدن سالمندان

• ادرار آور و تنظیم کننده اعمال کلیه ها

• دفع کننده سنگ مثانه

• کاهش کلسترول خون در افراد دیابتی

• خاصیت ضد میکروبی و سم زدای کبد

• درمان کبد چرب

• بهبود دهنده متابولیسم بدن

• کمک کننده لاغری و چربی سوز قوی

• درمان کننده کم خونی ناشی از فقر آهن

• درمان کننده استرس و افسردگی

• سلامت پوست و شاداب کننده

• درمان کننده شب کوری

• پیشگیری کننده از سرطان

• درمان کنندۀ بوست

مصرف گوجه سبز برای افراد مبتلا به نقرس بسیار مفید است. سر شار از ویتامین ب۱ و ب۲ و ث است. غنی از آنتی اکسیدان و بدن را در مقابل انواع عفونت ها مقاوم کرده و التهابات بدنی را برطرف می کند. باعث تقویت سیستم ایمنی بدن است. پتاسیم موجود درآن به عضلات طبیعی قلب کمک شایانی می کند.

افراد مسن و پیری که دوران نقاهت را بسر می برند بهتر است از این میوه خوشمزه و آبدار استفاده کنند. این میوه هم خاصیت مسهل، هم خاصیت قابض دارد.

رسوبات خون و تنظیم کننده عملکرد معده و روده ای است. استفاده از آن برای افراد دچار رماتیسم و تصلب شرایین مفید و سودمند است.

گوجه سبز دارای طبع سرد بوده و بهتر است با گلپر مصرف شود.

توصیه شده، زنان باردار در مصرف این میوه پر خاصیت مشورت لازم را انجام دهند. زنان بارداری که زمینه بیماری آلرژی غذایی را دارند در مصرف آن دقت و با پزشک خود مشاوره انجام دهند.

لازم به ذکر است کودکان حدود سنین سه سالگی به بعد در مصرف آن احتیاط کنند تا دچار حساسیت نشوند.

نکته: افراد با فشار خون بالا مصرف گوجه سبز همراه با نمک را کنار بگذارند. بهتر است بدون نمک مورد استفاده قرار گیرد تا از خواص آن بهره ببرند.

مصرف بیش از حد گوجه سبز باعث رفلاکس معده و سوزش سر دل خواهد شد. مصرف زیادی آن باعث نفخ معده و ترش و اسیدی بودن گوجه سبز باعث ساییده شدن مینای دندان و درد خاصی در دندان خواهد شد.

عده ای گوجه سبز را در سبد میوه قرار می دهند و به صورت خام استفاده می کنند. علاوه بر مصرف خام آن می توانید با گوجه سبز غذاهای متفاوتی پخت کنید.

از جمله غذاهای متعددی که می توان گوجه سبز بکار برد در انواع آش ها و خورش ها مثل خورش گوجه سبز و در کنار انواع دلمه ها به عنوان چاشنی استفاده کرد.

به عنوان طعم دهنده و ترش مزه کردن غذاها و جایگزین کردن آن به جای نمک مورد استفاده قرار داد. قرار دادن چند گوجه سبز در کنار خورش بادمجان و انواع خورش مرغ طعم ملس و دلنشینی به این نوع غذاها خواهد داد.

در صورتی که گوجه سبز ها مدتی مانده و شل و نرم شده آن را به عنوان آلو در خورشت ها استفاده کنید.



روش نگهداری طولانی مدت گوجه سبز

گوجه سبز در فصل بهار موجود و در اوایل تابستان تمام شده و اگر مایل هستید این میوه پر خاصیت را در فصل های دیگر داشته باشید بهتر است گوجه سبز را تهیه کنید و به این صورت نگهداری کنید .

گوجه سبز را خریداری کنید و بشویید و بعد از اینکه کاملا مطمئن شدید خشک شده آنرا در فریزر نگهداری کنید. روش دیگر نگهداری گوجه سبز قرار دادن آن در آب نمک است. این نوع گوجه سبزها که در نمک نگهداری می شوند مقدار زیادی نمک جذب می کنند. پس بهتر است هنگام استفاده در خورش به خورشتتان نمک کمتری بزنید.

توصیه: بهتر است این میوه را در یخچال به مدت کوتاه نگهداری کنید.

چنانچه افرادی از طعم ترش آن بر حذر هستند می توانند آن را در انواع خورش ها مورد استفاده قرار دهند. مصرف زیاد آن باعث حساسیت موقت در دهان خواهد شد .

گوجه سبز را نشسته میل نکنید زیرا باعث عفونت دستگاه گوارشی از جمله حصبه و مسمومیت غذایی را افزایش خواهد داد. پس حتما قبل از استفاده خوب با آب سرد بشویید و بعد از مطمئن شدن از شستن مورد مصرف قرار دهید.

👁️ بازدید: 191🔎 ورودی گوگل: 0

نظرات (0)