اختلال کم توجهی
ارسال شده توسط safari2021 4 سال پیش

⚠️ گزارش تخلف

اختلال کم‌ توجهی - بیش فعالی بزرگسالان یا (ADHD) بزرگسال همان شرایط نورولوژیک اختلال کم توجهی - بیش فعالی است که در حدود ۳۰ درصد بزرگسالانی که در دوران کودکی دارای علائم و نشانه های این اختلال بوده‌ اند، رخ میدهد. برپایه دی اس ‌ام بخش پنج، ای ‌دی اچ‌ دی به سه زیرگروه اختلال به صورت کم توجهی، بیش فعالی/ تکانشی و نیز ترکیبی شناخته میشود که در سال ‌های دیرتر زندگی، بیش فعال/ تکانشی بیشتر خود را آشکار میکند.

علائم و نشانه ها

اختلال کم توجهی-بیش فعالی در بزرگسالان یک اختلال مزمن است که از کودکی شروع میشود در طول حیات وی در بزرگسالی نیز ادامه میابد. تخمین‌ ها نشان میدهد که بین ۳۳ تا ۶۶ درصد از کسانی که در کودکی به این اختلال مبتلا بوده ‌اند در بزرگسالی نیز همچنان با آن دست به گریبان هستند که تأثیر عمده ‌ای بر روی تحصیل، کار و روابط اجتماعی فرد دارد. همانند شیزوفرنی تستهای شخصیتی روانشناسی وجود ندارد که بتواند این اختلال را تشخیص بدهد. بلکه فرایند تشخیص بر اساس تاریخچه رفتاری فرد از کودکی و همچنین شواهدی که از اطرافیان شخص بدست می آید است. همچنین معایناتی هم باید برای بررسی اینکه این علائم به علت افسردگی، عصبانیت یا سوء مصرف مواد باشند هم صورت میگیرد. بیماریهایی نظیر پرکاری تیروئید نیز میتواند باعث بروز علائم این اختلال شود.

مطالب زیر حاوی علائم و نشانه های عمومی فرد مبتلا و تحولات آنها در کودکی و بزرگسالی برای دو گونه از این اختلال است.

در کودکان:

• گم کردن وسایل شخصی و هم نظیر مانند مداد، تکالیف و غیره

• بی قراری و پیچ و تاب دادن دست ‌ها یا پاها

• بی ‌قراری در نشستن

• عدم توانایی به آرام بازی کردن یا مشغول شدن به فعالیتهایی که با فراغت همراه هستند

• حرف زدن بیش از حد

• دویدن ‌ها و بالا و پایین پریدن‌ های بیش از حد

• همیشه در حال رفتن همانند وسیله‌ ای که موتورش همیشه روشن است.

• عدم تحمل در برای رسیدن نوبت

• پاسخ‌ های بی ربط

• مداخله در امور دیگران و قطع کردن صحبت دیگران

در بزرگسالان این رفتار تغییر میابد به:

• فراموشکاری در کارهای روزانه

• به راحتی حواس و تمرکز با محرک‌ ها خارجی پرت میشود

• دائم نیاز به توجه دارد اما نسبت به مورد خطاب گرفتن بی‌ توجه است.

• عدم توانایی برای تمرکز در وظایف در حال انجام، عدم توانایی در حفظ تمرکز و حواس بر روی امور

• اجتناب از کارهایی که احتیاج به تمرکز فکری داند

• تعدد اشتباهات حاصل از عدم توجه به جزئیات

• مشکل در سازماندهی وظایف و امور

• مشکل در درک و دنبال کردن راهنمایی ‌های پیچیده

• اجتناب از کارهایی که احتیاج به تمرکز فکری دارند

• فردا فکنی

• مشکل در شروع وظایف و کارها

• مشکل در سازمان دهی جزئیات مورد نیاز برای انجام وظایف

• مشکل در یادآوری جزئیات مورد نیاز برا انجام وظایف

• مشکل در پیش بردن چند کار به صورت همزمان

• عدم توانایی در مدیریت زمان و عدم توانایی در فهمیدن گذر زمان

• عدم توانایی در تصمیم گیری و شک

• درنگ در اجرا

• مشکل در فهم، تکمیل یا ادامه وظایف و کارها

• تأخیر در توقف، پریدن حواس و تمرکز از یک وظیفه به وظیفه دیگر

• انتخاب کارهایی که احتیاج به فعالیت زیاد دارند

• اجتناب از کارهای کم ‌تحرک

• سر رفتن حوصله به راحتی

• صبور نبودن

• زود رنجی

• تصمیمات ناگهانی و بی مسئولیتی در رفتار

• سریع عصبی شدن

• اعتیاد به فعالیتهایی که که مداومند موجب تحریک شده و احتیاج به تمرکز زیاد دارند نظیر بازی‌ های کامپیوتری و اینترنت

باید در نظر گرفته شود که هر فرد معمولی میتواند مثلاً در اثر خستگی علائم این بیماری را نشان دهد ولی برای اطمینان از تشخیص حتماً تاریخچه رفتار فرد باید از کودکی و اختلالاتی که در زندگی شخصی، اجتماعی، تحصیلی و کاری فرد به وجود آمده مورد مطالعه قرار بگیر. اختلالاتی که در کودکی فرد مبتلا وجود داشته ‌اند ممکن است تا بزرگسالی ادامه یابد یا همچنان که فرد وارد بزرگسالی میشود و زمان می ‌گذرد فرد جایگزینهایی برای آنها یافته است. با گذشت زمان و تجمع متوالی مشکلات ناشی از این بیماری پایه های یک دید منفی نسبت به خویشتن در فرد محکم میشود که این خود بر دور متوالی مشکلات و شکست ‌های پی در پی در زندگی می افزاید.

بهترین راه برای جلو گیری از این بیماری این است که به کودکانمان توجه کردن و از روانشناسی کودک مشاوره بگیریم.