
مادهٔ مرئی – از گردهٔ گیاهان گرفته تا ستارگان و کهکشانها – نزدیک به 15 درصد از جرم کلی کیهان را تشکیل میدهد. 85 درصد باقیمانده از چیزی کاملاً متفاوت نسبت به تمام اشیائی که ما میبینیم و لمس میکنیم شکل گرفته است: مادهٔ تاریک. با وجود شواهد بسیار از مشاهدات تاثیرات گرانشی، ماهیت مادهٔ تاریک و مواد تشکیل دهندهٔ آن، ناشناخته باقی مانده است.با اینکه “مدل استاندارد ذرات” در توصیف ذرات پایه و برهمکنش آنها در سطوح انرژی پایین موفق بوده، اما نتوانسته اثراتی از ذرۀ ماده تاریک را بیابد. تنها موارد محتمل، یعنی نوترینوها، ویژگیهای مناسب برای توضیح “ماده تاریک” را ندارد. برای حل این مسئله، یک ایدۀ نظری در “مدل استاندارد” بیان دارد که ذرات موجود، نظیر بوزون هیگز، بعنوان «دروازهای» بین ذرات ِ شناخته شده و ذرات مادهٔ تاریک عمل میکنند. از آنجایی که بوزون هیگز با جرمدار شدن ماده در ارتباط است، ذرات پرجرم مادهٔ تاریک باید با آن برهمکنش داشته باشند. هنوز اطمینان بالایی در مورد قدرت برهمکنش بوزون هیگز با ذرات مدل استاندارد وجود ندارد. بر اساس آخرین اندازه گیریهای ترکیبی بوزون هیگز توسط آشکارساز اطلس، حدود 30 درصد از فروپاشی بوزون هیگز میتواند نامرئی باشد.
نظرات (4)
به یوزبیت؛ خانه محتوا خوش آمدید
یوزبیت، به نویسندگان مستقل این امکان را میدهد که رایگان تولید محتوا کنند و با کمک هوش مصنوعی، محتوای خود را به صورت مؤثر به مخاطبان نمایش دهند.
سایر مقالات نویسنده
جدیدترین مقالات
درباره ما . راهنما . اطلاعیهها . آپدیتها . قوانین . ارتباط با ما
کلیه حقوق این سایت برای یوزبیت محفوظ میباشد.
⚡⚡⚡
پاسخ دادن👍
پاسخ دادن⚡⚡⚡
پاسخ دادن👍
پاسخ دادن