مشکلات روانی و انحراف جنسی
ارسال شده توسط safari2021 4 سال پیش

⚠️ گزارش تخلف

دگر خواهی ‌های جنسی

پارافیلی به انگلیسی (paraphilia): تجربه ‌ای است که فرد در مواجهه با برخی موقعیتها، اشیا یا تصورات و تخیلات غیرمعمولی، دستخوش برانگیختگی جنسی شود. پارافیلیا (که قبلاً به عنوان مهارگسیختگی جنسی و انحراف جنسی شناخته شده تجربه شدید برانگیختگی جنسی با شرایط، فانتزی‌ ها، رفتارها یا افراد میباشد. هیچ اجماعی برای مرز دقیق بین علایق جنسی غیرمعمول و علل پارافیلی یافت نشده ‌است. بحث بر سر این است که، در صورت وجود، کدام یک از پارافلیاها باید در کتابچه های تشخیصی ذکر شود، مانند کتابچه راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM) یا طبقه ‌بندی بین ‌المللی بیماریها (ICD). برخی از این دگرخواهی ‌ها، با آزار برای دیگران، همراه نبوده و یک نوع گرایش محسوب و انحراف خطرآفرین محسوب نمی ‌گردند؛ مانند علاقه فرد به برقراری رابطه جنسی با افراد مسن ‌تر (پیردوستی)، یا گرایش فرد به ارتباط جنسی با افراد بسیار تنومند و قدرتمند (macrophilia)؛ ولی برخی از دگرخواهی‌ های جنسی دیگر، با آسیب زدن و آزار دیگران، همراه است؛ مانند میل جنسی به کودکان یا قتل شهوتی، که در این موارد، بیشتر از عنوان «انحراف جنسی» یا «نا بهنجاری جنسی» استفاده میشود.

این مفهوم، نخستین بار، در سال ۱۹۲۰ و توسط ویلهم استکل روانشناس اتریشی نام ‌گذاری شد.

بر سر انواع و شیوه دسته ‌بندی انواع دگرخواهی‌ های جنسی، هنوز بحث، وجود دارد. برخی منابع تعداد آنها را ۵۴۹ مورد میدانند (DSM-5) لیست مشخصی برای هشت اختلال پارافیل دارد.[ چندین طبقه ‌بندی فرعی از پارافیلیا ارائه شده ‌است، و برخی معتقدند که یک رویکرد چند بعدی، طیف نگر یا شکایت مدار بهتر میتواند شواهد را منعکس کند.

تاریخچه

در اواخر قرن نوزدهم، روانشناسان و روانپزشکان شروع به دسته ‌بندی پارافلیاهای مختلف کردند زیرا آنها میخواستند یک سیستم توصیفی بیشتر از ساختارهای قانونی و مذهبی لواط و انحراف داشته باشد. قبل از معرفی اصطلاح پارافیلیا در ۱۹۸۰(DSM-III)، اصطلاح انحراف جنسی برای اشاره به پارافیلیا در دو چاپ اول کتاب استفاده شده بود. در سال ۱۹۸۱، مقاله ای که در مجله روانپزشکی آمریکا منتشر شد، پارافلیا را به عنوان «تخیلات مکرر، تحریک آمیز جنسی شدید، اصرارهای جنسی یا رفتارهایی است که عموماً با مواردی که در ادامه گفته میشود همراهی دارد» توصیف کرد:

اشیا غیرانسانی

• رنج یا تحقیر خود یا شریک زندگی خود

• فرزندان

• رابطه با افراد بدون رضایت آنها

علل انحراف جنسی

علل ترجیحات جنسی پارافیلی در افراد مشخص نیست، اگرچه مجموعه ای از تحقیقات در حال انجام به یک رابطه رشد عصبی احتمالی قبل از تولد اشاره دارد. یک مطالعه در سال ۲۰۰۸ با تجزیه و تحلیل تخیلات جنسی ۲۰۰ مرد دگرجنسگرایانه با استفاده از آزمون پرسشنامه فانتزی جنسیت ویلسون مشخص کرد که مردان دارای درجه مشخص تمایل به فتیش تعداد بیشتری از برادران بزرگتر، نسبت رقمی 2D: 4D بالا (که نشان دهنده قرار گرفتن در معرض استروژن بیش از حد قبل از تولد است)، و احتمال چپ دستی بودن زیاد، نشان میدهد که جانبی شدن نیم کره ای مختل در مغز ممکن است در جاذبه های انحرافی نقش داشته باشد. در توضیحات رفتاری گفته میشود که پارافیلیا در اوایل زندگی، در طی تجربه ای که محرک پارافیل را با تحریک شدید جنسی جفت میکند، شرطی میشود. سوزان نولن-هوکسما پیشنهاد میکند که تخیلات خود ارضایی دربارهٔ محرک، تحریک پارافیلی را تقویت و گسترش میدهد.

تشخیص

بحث و جدال علمی و سیاسی در مورد ادامه گنجاندن تشخیص ‌های مربوط به رابطه جنسی مانند پارافلیلیا در DSM به دلیل انگ ناشی از اطلاق آنها به عوان بیماری روانی وجود دارد. برخی از گروه ها، برای درک بیشتر و پذیرش تنوع جنسی، برای تغییر در وضعیت قانونی و پزشکی علایق و شیوه های غیر معمول جنسی لابی کرده اند. چارلز آلن موزر، پزشک و مدافع اقلیت‌های جنسی، اظهار داشت که تشخیص‌ ها باید از کتابچه های راهنمای تشخیص حذف شود.

علایق معمولی در برابر علایق غیر معمول

ادبیات بالینی حاوی گزارش‌ های بسیاری از پارافلیاها است که فقط برخی از آنها ورودیهای خاص خود را در طبقه ‌بندی‌ های تشخیصی انجمن روان پزشکی آمریکا یا سازمان بهداشت جهانی دریافت میکنند. در مورد اینکه علایق جنسی باید به عنوان اختلالات پارافیلی در مقابل انواع طبیعی علاقه جنسی تلقی شود، اختلاف نظر وجود دارد. به عنوان مثال، از ماه مه ۲۰۰۰، در هر مقاله DSM-IV-TR، از آنجا که برخی از موارد سادیسم جنسی ممکن است آسیب به قربانی نداشته باشد (به عنوان مثال تحمیل تحقیر به یک شریک رضایت دهنده)، عبارت سادیسم جنسی شامل ترکیبی از عبارت DSM-III-R و DSM-IV (به عنوان مثال، شخص با این اصرارها با فردی که موافق نبوده رفتار کرده ‌است، یا اصرارها، تخیلات یا رفتارهای جنسی موجب پریشانی یا دشواری بین فردی شده ‌است. DSM-IV-TR همچنین اذعان میکند که تشخیص و طبقه‌بندی پارافلیاها در میان فرهنگ‌ها یا ادیان «با این واقعیت پیچیده ‌است که آنچه در یک محیط فرهنگی انحرافی تلقی میشود، ممکن است در یک محیط دیگر قابل قبول تر باشد». برخی معتقدند که هنگام بحث در مورد پارافیلیا، توجه به نسبی گرایی فرهنگی امری مهم است، زیرا در مورد آنچه از نظر جنسی قابل قبول است در فرهنگ ها اختلاف نظر زیادی وجود دارد.

شدت و ویژگی

پزشکان بین پارافیلی های اختیاری، ترجیحی و انحصاری تفاوت قائل میشوند، گرچه اصطلاحات کاملاً استاندارد نیست. پارافیلی «اختیاری» راهی جایگزین برای تحریک جنسی است. در پارافیلای ترجیحی، فرد پارافلیا را به فعالیتهای متداول جنسی ترجیح میدهد، اما همچنین فعالیتهای جنسی متداول را انجام میدهد. این ادبیات شامل مطالعات تک موردی از پارافلیاهای بسیار نادر و خاص است. که شامل یک پسر نوجوان میشود که علاقه زیادی به فتیشیسم به لوله های خروجی اگزوز اتومبیل‌ ها، یک جوان با علاقه مشابه به نوع خاصی از ماشین و یک مرد که علاقه پارافیل به عطسه دارد (هم خودش و هم عطسه دیگران.

پارافیلیا در DSM-5

DSM-5 تمایزی بین پارافیلیا و اختلالات پارافیلیک ایجاد میکند، بیان میکند که پارافلیا به خودی خود به درمان روانی احتیاج ندارد. و اختلال پارافیلیک را به عنوان "پارافیلیایی که در حال حاضر باعث پریشانی یا اختلال در عملکرد فرد شده یا پارافلیایی که رضایت فرد درآن مستلزم آسیبهای شخصی به خود فرد یا دیگران است "در نظر میگیرد. کارگروه پارافیلیا به این اجماع رسیده‌ اند که " انحراف جنسی صرف اختلالات روانی نیست"، و پیشنهاد میدهد که DSM-V تمایز بین انحراف جنسی و اختلالات (paraphilic) داشته باشد. به این صورت که فرد میتواند پارافیلیا داشته باشد (با توجه به ماهیت اصرارها، تخیلات یا رفتارها) اما اختلال پارافیلیک نداشته باشد. (بر اساس پریشانی و اختلال). در این تصور، داشتن پارافلیا یک شرط لازم اما نه کافی برای داشتن یک اختلال پارافیلیک است. "این روش تمایز بین رفتار جنسی هنجار و غیر هنجار را دست نخورده باقی می‌ گذارد، که میتواند برای محققان مهم باشد، اما بدون برچسب زدن خودکار رفتار جنسی غیر عادی به عنوان آسیب ‌شناسی روانی، برخی از اشکالات منطقی موجود در DSM-IV-TR را از بین می‌برد. به عنوان مثال، در نسخه قبلی، یک مرد را نمیتوان به عنوان یک مبدل پوش طبقه بندی کرد - هر چقدر لباس متقابل بپوشد و از نظر جنسی برای او هیجان انگیز باشد - مگر اینکه از این فعالیت ناراضی باشد یا به دلیل آن آسیب ببیند. این تغییر در دیدگاه با افزودن کلمه "اختلال" به تمام پارافیلیاها در معیارهای تشخیصی منعکس میشود؛ بنابراین، سادیسم جنسی به اختلال سادیسم جنسی تبدیل میشود. مازوخیسم جنسی به اختلال مازوخیسم جنسی تبدیل میشود و موارد دیگر.

مدیریت پارافیلیا

بیشتر پزشکان و محققان بر این باورند که علایق جنسی پارافیلیا قابل تغییر نیست، اگرچه شواهدی برای حمایت از این مورد لازم است. در عوض، هدف از درمان به طور معمول کاهش ناراحتی فرد از پارافیلیا و محدود کردن هرگونه رفتار مجرمانه است. هر دو روش روان درمانی و دارویی برای این اهداف در دسترس هستند.

درمان شناختی رفتاری، گاهی اوقات میتواند به افراد مبتلا به پارافیلیا کمک کند تا استراتژی‌ هایی برای جلوگیری از عمل به علایق خود ایجاد کنند. به بیماران آموزش داده میشود عواملی را که باعث میشود بر اساس تمایلات جنسی خود رفتار کنند مانند استرس شناسایی و کنار بگذارند. در حال حاضر، این تنها روش روان درمانی برای پارافیلیا است که توسط آزمایش‌های دوسوکور تصادفی پشتیبانی میشود.

درمان

درمآنهای دارویی میتوانند به افراد در کنترل رفتارهای جنسی خود کمک کنند، اما محتوای پارافلیا را تغییر نمیدهند. آنها برای اثربخشی بیشتر با رفتار درمانی شناختی معمولاً ترکیب میشوند.

بازدارنده بازجذب سروتونین

از مهارکننده های انتخابی جذب مجدد سروتونین (SSRI) به ویژه در افرتدی که آلت تناسلی خود را به نمایش می ‌گذارند، پدوفیل هاو خود ارضا کننده های وسواسی استفاده میشود. پیشنهاد میشود بر اهداف کاهش تحریک جنسی، کاهش اجبار و علائم افسردگی کار کنند.

این درمآنها به خوبی مورد استقبال قرار گرفته‌ اند و به عنوان یک درمان دارویی مهم پارافیلیا در نظر گرفته میشوند.

آنتی آندروژنها

از آنتی آندروژنها در موارد شدیدتر استفاده میشود. مشابه اختگی فیزیکی، آنها با کاهش سطح آندروژن کار میکنند، بنابراین به عنوان اختگی شیمیایی توصیف شده‌ اند. نشان داده شده ‌است که سیپروتون استات به طور قابل توجهی تخیلات جنسی و رفتارهای توهین آمیز را کاهش میدهد. مدروکسی پروژسترون استات و آگونیست‌های هورمون آزاد کنندهٔ گنادوتروپین (مانند لوپرورلین) نیز برای کاهش میل جنسی استفاده شده ‌است. به دلیل عوارض جانبی، فدراسیون جهانی انجمن‌ های روان پزشکی بیولوژیک توصیه میکند که از درمآنهای هورمونی فقط در مواردی که خطر جدی خشونت جنسی وجود داشته باشد یا روشهای دیگر ناموفق باشد استفاده شود. اختگی با جراحی تا حد زیادی منسوخ شده ‌است زیرا گزینه های دارویی به طور مشابه مؤثر و کمتر تهاجمی هستند.

مسائل قانونی

کشورهای غربی قوانین علیه خشونت جنسی را به تصویب رسانده‌ اند. به دنبال یک سری پرونده های برجسته در دادگاه عالی ایالات متحده، افرادی که به پارافیلیا، به ویژه بیماری پدوفیلی کانزاس (هند ریکس v) ، ۱۹۹۷) و نمایشگرایی (کانزاس (کرین v) ، ۲۰۰۲) مبتلا هستند و سابقه رفتار ضد اجتماعی و سابقه کیفری مرتبط دارند، بر اساس قوانین مختلف ایالتی که به طور کلی تحت عنوان قوانین خشونت ‌آمیز جنسی شناخته میشوند، به طور نامحدود در حبس مدنی نگهداری میشوند.