ریشه ضرب المثل فارسی
ارسال شده توسط mahamhaji 4 سال پیش

⚠️ گزارش تخلف

باد آورده را باد می‌برد  ( مردم بر این باور هستند که مال و ثروتی که بدون رنج و زحمت به دست آید دستخوش باد حوادث شده و خود به خود از دست میرود. )  خسرو پرویز که عامل اصلی منقرص شدن سلسلهی ساسانی و شکست ایرانیان در زمان یزدگرد سوم در برابر تازیان بود، عاش بیقرار زن و زر و دوست‌دار خواسته و تجمل و خوش گذرانی بود و در دوره‌ی سلطنت خود به گفته‌ی صاحب کتاب " حبیب السیر "  تعداد صد گنج و به عقیده‌ی دیگر تاریخ‌نویسان هفت گنج تدارک دید که به " هفت خم خسروی "  شهرت دارد و فردوسی نیز در شاهنامه از آن یاد می‌کند. یکی از این گنج‌های هفتگانه‌ی خسرو پرویز " گنج باد آورده " نام داشته است و درباره آن در کتاب " ایران در زمان ساسانیان " ( نوشته‌ی آرتور کریستن سن، مترجم : رشید یاسمی،  ص ۴۸۶ )  چنین آمده است : « هنگامی که ایرانیان شهر اسکندریه در کشور مصر را محاصره کردند، رومیان در صدد نجات دادن ثروت شهر برآمدند و آن را در چند کشتی نهادند، اما بادی مخالف وزید و کشتی‌ها را به جانب ایرانیان راند. این مال را به تیسفون فرستادند و به " گنج باد آورده " موسوم شد. ». این گنج باد آورده دو بار از خزانه‌ی خسرو پرویز به سرقت رفت و یک بار هم در سال ۶۲۸ میلادی بود که " هرقل "  تیسفون را غارت کرد که اتفاقا همه از این گنج باد آورده بوده است. ( حماسه‌ی کویر ، دکتر باستانی پاریزی، ص ۴۹۹ )  و از آن تاریخ،  عبارت " باد آورده را باد برد " به ضرب المثل تبدیل گردیده است.