سیاهچاله‌ها شگرف‌ترین اجرام کیهان هستند. آنها ناحیه‌هایی از فضا با گرانشی آنچنان نیرومند هستند که حتی نور هم توان گریز از چنگشان را ندارد. دانشمندان آنها را چاله نامیده‌اند، ولی هر چه هم که باشند، خالی نیستند! آنها در بردارندۀ موادی آنچنان چگال و فشرده‌اند که کشش گرانشی‌شان حتی به نور هم اجازۀ جدا شدن از آنها و رسیدن به تلسکوپ‌های ما را نمی‌دهد. به همین دلیل است که نمی‌توانیم آنها را به طور مستقیم ببینیم.سیاهچاله‌ها وجود دارند، زیرا می‌توانیم رفتار نامعمول و شگفت‌انگیز مواد در کنارشان را بینیم. برای نمونه، گازها با سرعت‌هایی نزدیک به سرعت نور پیرامون آنها می‌چرخند و انبوهی از پرتوهای پرانرژی از خود منتشر می‌کنند. سیاهچاله‌ها اندازه‌های بسیار گوناگونی دارند. برخی مواد (جرم) بسیار زیادی دارند و برخی مواد کمتر.
برخی از سیاهچاله‌ها زمانی پدید می‌آیند که یک ستارۀ بسیار بزرگ همه‌ی سوختش را بسوزاند و در پایان زندگی، بخش‌های بیرونی پیکره‌اش را در انفجاری سهمگین به نام ابرنواختر به فضا پرتاب کند. سپس، آنچه از این ستاره می‌ماند در اثر گرانش خودش می‌رُمبد و تا جایی به این رمبش ادامه می‌دهد تا به جرمی فراچگال به نام سیاهچاله تبدیل شود.
خورشید ما در حقیقت کوچک‌تر از آن است که در پایان زندگی‌اش به یک سیاهچاله تبدیل شود. ستارۀ ما آنقدر جرم ندارد که تا این اندازه زیر گرانش خود رُمبش کند. یک ستاره باید بیش از ۱۰ برابر خورشید جرم داشته باشد تا بتواند به سیاهچاله تبدیل شود.
نظرات (4)
به یوزبیت؛ خانه محتوا خوش آمدید
یوزبیت، به نویسندگان مستقل این امکان را می‌دهد که رایگان تولید محتوا کنند و با کمک هوش مصنوعی، محتوای خود را به صورت مؤثر به مخاطبان نمایش دهند.
سایر مقالات نویسنده
جدیدترین مقالات
درباره ما . راهنما . اطلاعیه‌ها . آپدیت‌ها . قوانین . ارتباط با ما
کلیه حقوق این سایت برای یوزبیت محفوظ می‌باشد.
⚡⚡⚡
پاسخ دادن👍
پاسخ دادن👏👏👏
پاسخ دادن👌
پاسخ دادن