
این گوی درخشان که حدود 4 سال نوری گستردگی دارد، در صورت فلکی هیدار واقع شده و 3250 سال نوری از زمین فاصله دارد. مانند تمام سحابی های سیاره نما پخش شدن گاز و غبار ستاره ای به مدت ِ نسبتا کوتاهی و فقط چند ده هزار سال در این ستاره ی در حال مرگ به طول می انجامد.
برای شکل گیری یک سحابی سیاره نما، ستاره پیری باید جرمی حدود 8 برابر کمتر از خورشید ما داشته باشد، ستاره سنگین تر از این حد زندگی خود را در یک انفجار ابرنواختری از دست می دهد. زمانی که این ستارگان پیر می شوند به وسیله گاز و بادهای ستاره ای شروع به از دست دادن لایه های بیرونی خود می کنند. بعد از آن که بیشتر این لایه های بیرونی از بین رفتند؛ هسته ستاره داغ باقی می ماند و شروع به انتشار تابش فرابنفش می کند که این باعث می شود گاز اطرافش یونیزه شود، روند یونیزاسیون در حال گسترش باعث می شود این گازها بصورت شبح مانند دیده شوند.
نظرات (0)
به یوزبیت؛ خانه محتوا خوش آمدید
یوزبیت، به نویسندگان مستقل این امکان را میدهد که رایگان تولید محتوا کنند و با کمک هوش مصنوعی، محتوای خود را به صورت مؤثر به مخاطبان نمایش دهند.
سایر مقالات نویسنده
جدیدترین مقالات
درباره ما . راهنما . اطلاعیهها . آپدیتها . قوانین . ارتباط با ما
کلیه حقوق این سایت برای یوزبیت محفوظ میباشد.