
بر اساس نتایج یکی از آزمایشهای حساس فیزیک که 8 سال به طول انجامید، احتمالا بزرگی پروتونها با تصورات قبلی ما فرق داشته باشد. به گفته دانشمندان اندازهگیریهای اولیه از اندازۀ پروتون تا 5 درصد تفاوت را نشان میدهد. این شاید تصحیح چندان قابل توجهی به نظر نیاید، اما برای فیزیکدانان معمای پروتون سالهاست که منتظر جواب قانع کنندهای است.در واقع، از زمانیکه تلاش دانشمندان برای یافتن راه تازهای به منظور اندازهگیری این ذره تردیدهایی را به همراه داشت و ثمره خاصی به بار نیاورد، این مسئله جامعۀ علمی را به چالش کشیده است. بر اساس آخرین شکلی که تیم محققان در کانادا تهیه کردند، شعاع پروتون تقریبا 0.833 فمتومتر است. در حالیکه در آزمایش سال 2010، مقدار 0.842 فمتومتر را برای شعاع پروتون محاسبه کرده بودند. رسیدن به این نتیجه کار آسانی نبود چرا که باید روشهایی از آزمایشهای مختلف با یکدیگر ترکیب میشد تا نهایتا مشخص شود کدام یک صحیح است.
«اریک هسلز» فیزیکدان دانشگاه یورک گفت: «میزان دقت مورد نیاز برای تعیین ِ اندازه پروتون باعث شد این به دشوارترین اندازهگیری تبدیل شود که آزمایشگاه ما تاکنون انجام داده است.» برخلاف مدلهای رایج ِ اتم در کتابهای درسی، پروتونها ذرات گوی مانندِ کوچکی نیستند. در عوض، پروتون که فاقد سطح متمایزی است، بعنوان ابری در نظر گرفته شده که با آستانهای در بار مثبت تعریف شده است. برای اینکه فاصلهای میان این مرز لحاظ شود، میتوان یکی از دو روش زیر را بکار برد. روش اول، شلیک ذرات باردار منفی به هسته اتمهای هیدروژن و بررسی چگونگی کمانه کردنشان است. اگر الکترونهای کافی شلیک شود، باید بتوانید الگویی را ردیابی کنید که بگوید بار مثبت پروتون کجا شروع به تحلیل می کند.
این روش در طول سالیان گذشته چندینبار انجام شده و آمارها معمولا دامنه 0.88 فمتومتر را نشان میدهد. روش دوم پیچیدگی کمتری دارد و تغییرات موجود در سطح انرژی الکترون را به هنگام گردش آن به دور پروتون شناسایی می کند. از منظر فنی، اندازهگیریها بر پایه ویژگیهای عجیب و غریب مکانیک کوانتومی قرار دارد؛ یعنی ذرات همیشه جایگاه روشنی ندارند. یعنی الکترونها گهگاهی در قلب مُرده یک پروتون حضور پیدا می کنند. اختلاف حالت انرژی الکترون برانگیخته وقتی به درون پروتون راه پیدا می کند، تقریبا 70 سال پیش توسط دانشمند برنده جایزه نوبل «ویلیس لمب» مورد اندازه گیری قرار گرفت. این روش تا به امروز یکی از رایجترین روشها برای براورد شعاع پروتون کاربرد دارد.
اکثر اندازه گیری هایی که بر پایه روشی موسوم «جابجایی لَمب» استوار هستند، کمابیش با همدیگر سازگاری دارند. در سال 2014، کمیته دادههای علوم و فناوری بطور رسمی فاصله 0.875 فمتومتر را پیشنهاد کرد. البته «اکثر اندازهگیریها» به معنای تمامی آنها نیست. آزمایش سال 2010 اصلا به چنین رقمی دست پیدا نکرد. ذرهی دارای بار منفی در چرخش هیدروژن با جایگزینی الکترون با موآن، زمان بیشتری را برای غوطهور شدن در درون پروتون صرف می کند و لذا دقت اندازهگیری شعاع آن افزایش می یابد. «جابجایی لَمب» برای این شکل عجیب از هیدروژن در آزمایش سال 2010 نشان داد که شعاع پروتون 4 درصد کمتر از آمار رسمی است.
نظرات (1)
به یوزبیت؛ خانه محتوا خوش آمدید
یوزبیت، به نویسندگان مستقل این امکان را میدهد که رایگان تولید محتوا کنند و با کمک هوش مصنوعی، محتوای خود را به صورت مؤثر به مخاطبان نمایش دهند.
سایر مقالات نویسنده
جدیدترین مقالات
درباره ما . راهنما . اطلاعیهها . آپدیتها . قوانین . ارتباط با ما
کلیه حقوق این سایت برای یوزبیت محفوظ میباشد.
⚡⚡⚡
پاسخ دادن