
دکتر نمکوی عزیز: در برابر ۸ میلیارد انسانی که روی این کره خاکی زندگی میکنند و میلیاردها انسانی که قبل از من زندگی کردهاند یا در آینده پس از من خواهند بود، احساس میکنم که ناچیز و بیاهمیت هستم. میتوانم با مردم رفتار خوبی داشته باشم؛ در محل کارم، خوب کار کنم؛ اما واقعا احساس بیاهمیتبودن میکنم. همین احساس باعث شده است تا رفتار خودخواهانهای داشته باشم یا گاهیاوقات بدجنس شوم. بهنظرتان چگونه میتوانم به مسائل با دید باز نگاه کنم و آنها را در زندگی خودم به کار ببرم (یا به قول معروف، جهانی بیندیشم و بومی عمل کنم)؟
پاسخ دکتر نمکو: درست است؛ افراد محدودی میتوانند از این سیاره خاکی، بیشترین سود و منفعت را ببرند، اما اگر این نکته را درک کنید که با مهربانی و عشق بادوام و مناسب میتوانید زندگی حتی یک نفر را بهبود بخشید، آیا اینگونه احساس ارزشمندی در زندگی نمیکنید؟ درواقع هر لحظه که روی موضوع مثبتی کار میکنید، در حال انجام کار خوبی هستید. فرقی نمیکند این کار مثبت چه باشد: میتواند برداشتن زبالهای از روی زمین باشد که دیگری آن را در خیابان انداخته است.
ممکن است این تفکر هم به شما کمک کند: زمانی که در بستر مرگ هستید، به این بیندیشید که چقدر در زندگی تلاش کردهاید. حتی اگر کاملا به همه چیزهایی که میخواستید، نرسیده باشید، مسلما اینگونه احساس بهتری خواهید داشت.
کسی چه میداند؟ شاید با رفتار عاقلانهتان، میراثی عالی از خود به جا بگذارید. یادتان باشد که حتی با انجامدادن کارهای جزئی و بهظاهر کماهمیت، مانند برداشتن زبالهای از روی زمین در خیابان و تکرار این کارها، ممکن است برای دیگران الهامبخش باشید و آنها تشویق شوند که همین کارها و رفتارها را انجام دهند؛ حتی ممکن است این رفتار را همچون کاری ارزشمند به کودکان خود آموزش دهند.
نظرات (0)
به یوزبیت؛ خانه محتوا خوش آمدید
یوزبیت، به نویسندگان مستقل این امکان را میدهد که رایگان تولید محتوا کنند و با کمک هوش مصنوعی، محتوای خود را به صورت مؤثر به مخاطبان نمایش دهند.
سایر مقالات نویسنده
جدیدترین مقالات
درباره ما . راهنما . اطلاعیهها . آپدیتها . قوانین . ارتباط با ما
کلیه حقوق این سایت برای یوزبیت محفوظ میباشد.