فهم زندگی خوب، ذهن زندگی خوب
ارسال شده توسط kimiayesalamati در دسته بندی دل‌نوشته 2 سال پیش

⚠️ گزارش تخلف

سلام

قرار نیست ما همه چیزها را بفهمیم یا نفهمیم. زندگی فهمیدن، نفهمیدن هاست.

زندگی را هرطور بگیرید همانطور پیش میرود. با خود بگوییم، سهم زندگی من از این دنیا چیست؟

خود باید پاسخ راستین آن را به خود بدهیم.

این را بدانیم زندگی پنجره بازست به دنیای وجود خود ما، تا این پنجره باز است جهانی با ماست، خدا، نور، عشق، آسمان، سعادت وسلامتی با ماست.

فرصت باز بودن این پنجره را دریابیم، پنچره را نبندیم به نورخدا ،

پنچره را نبندیم به آرامش پر مهر نسیم خدای ، پرده های غبارالود را از ساحت دل برگیریم، رو به این پنجره با شوق، سلامی دوباره بگويیم به زندگی، چون رسم پذیرایی از تقدیر همین است.

پس بگوییم سهم من هرچه که هست، آیا من به اندازه این سهم می اندیشم، آیا اندازه وزن خوشبختی من، وزن رضایتمندی من است؟

شاید این راز، همان رمز کنار آمدن و سازش با تقدیر است.

نمی گویم تلاش و کوشش نکنیم، به دنبال کسب مال و ثروت نرویم ، ولی آیا از زندگی خود رضایت داریم. اگر هم اکنون از زندگی خود رضایت داشته و خدا را شاکر باشیم، مطمنا" زندگی بهتری در انتظار ماست، شک نکنیم.

شکر نعمت، نعمت افزون کند.

دلیل اینکه آدمها به سختی احساس خوشبختی می‌کنند این است که:

*گذشته* را، بهتر از آنچه بوده می‌بینند، *حال* را بدتر از آنچه هست و ترس از *آینده* را بیشتر از آنچه خواهد بود، می‌دانند.

ولی گذشته، گذشته است، حال را دریابیم، آینده را فقط فقط فقط *خدا* میداندو بس.

بیاییم در این *فصل نو و بهار دل انگیز*، دل های خود را بهاری کنیم و هرچه گردوغبار در دل هایمان است را به باد سرد زمستان بسپاریم و دل خود را آماده نسیم پرطراوت بهاری کنیم.

*کینه ها* را دور بریزیم و به جای علف های *کینه وحسد*، بوته وشاخه های *گل نرگس وگل لاله* بکاریم.

باز کن پنجره دلت را و ببین که نسیم ، روز میلاد گل های بهاری را

جشن می گیرند و بهار روی هر شاخه، کنارهربرگ، کنارهرگل،

شمعی روشن کرده است.

همه پرندگان برگشتند، و آواز بهار را میخوانند و طراوت بهار را فریاد میزنند، وکوچه دل ما یکباره آواز شده است و درختان غنچه های خود را به مسیر *بهار*هدیه میدهند.

یادمان باشد دونوع *افکار*، وطرز تفکر انسان را نابود میکند:

۱-*مشغول بودن به گذشته*.

۲-*مشغول شدن به دیگران*.

هرانسانی اگر درگذشته بماند آینده را از دست میدهد و هرانسانی نگهبان رفتار دیگران باشد، نصفی از آسایش و راحتی خود را از دست میدهد.

بهترین انتقام از زندگی این است که به راه خود ادامه دهیم و اتفاقات بد را فراموش کنیم.

به هیچکس اجازه ندهیم از تماشای رنج ما لذت ببرد.

*شاد بودن* را سرمشق زندگی خود قرار دهیم و مسیر زندگی را به زیبایی ترسیم کنیم. و از داشته هایمان لذت ببریم و شاکر *خداوند* باشیم تا نعمات بیشتر و ارزشمندتری را دریافت کنیم.

این قانون کائنات است.

یا رب مددی

(فرهاد سنگ شکن)