ذهن های عاشق
ارسال شده توسط kimiayesalamati 3 سال پیش

⚠️ گزارش تخلف

سلام.

زندگی عشق به خداست و عشق واقعی، زندگی برای رضای خداست. وقتی عشق الهی باشد، احساس بهتری در رگ‌های ما جاری‌، و تبدیل به نشاط الهی می‌شود.چشم ما را روشن‌تر می‌کند به عظمت معبود و این موضوع وقتی عیان می‌شود که نه تنها به قلب و روح‌ ما، بلکه به قلب و روح هر موجود زنده‌ای که روی این سیاره زندگی می‌کند، وصل می شویم.

ممکن است انسان ها متفاوتر از هم به‌ نظر بیایند، اما هسته ‌ی وجودی همه‌ ی انسان ها یکی است. همه‌ی انسان ها از یک مسیر پاک و قدرتمند که روح خداست، با یکدیگر در ارتباط هستند. همه‌ی ما انسان ها از یک نژاد هستیم*آدم*. و اما در رنگ ها، ملت ها، زبان ها و سرزمین های مختلف.

هیچ جدایی به جزء، جدایی که در ذهن ما، و از روی ترس از وابستگی های مختلف شکل می‌گیرد، وجود ندارد.

اجازه دهیم عشق به قلب‌ مان بیاید و در رگ هایمان جاری شود، موقعی که همه ی انسان ها با عشق یکی ‌شوند، و آن وقت زندگی از همان نقطه، دو باره آغاز می‌شود.

پس بیاییم دنیای اطراف ‌مان را بهتر بشناسیم، و درک کنیم که ما در این جهان به تنهای زندگی نمی‌کنیم و این جهان در ما انسان ها خلاصه نمی‌شود، همه‌ی موجودات یکی هستند و روزی به نزد خالق برمیگردند و پس چه بهتر که به کارها و عمل های خیری که انجام می دهیم، دل خوش باشیم که با کارهای خیر، و توشه ای که فراهم می کنیم ، در آن دیار باقی، همجوار و هم نشین خدا باشیم.

چون خداوند فرموده: دنیا را برای انسان آفریدم و انسان را برای خودم.

هدف خالق هستی از خلقت ما انسان ها، و دادن نعمت های بیشمار، این بوده که روح خالق هستی، در جسم همه ی ما انسان ها وجود دارد و جاریست، و پس بیاییم روح الهی را گسترش دهیم، و ترویج آن روح پاک به انسان ها، نتیجه اش بشود یکتاپرستی انسان ها، و داشتن عشق الهی در قلب انسان ها.

میبایست دانش و داشته های خود را برای ترویج یکتاپرستی بکار گیریم و عشق الهی را به روح تمام موجودات هستی تزریق کنیم.

این همان ماموریت الهی ست که ما باید در زمان های خود، و در مکان های خود انجامش ‌دهیم، و ماهیت انسانیت خود را، که همان روح الهی ست را نمایان کنیم و به ظهور برسانیم.

ما با درست انجام دادن ماموریت والا خود به نوعی از خود مراقبت کرده ایم و هم، مراقب جهان اطراف خود بوده ایم.

هدف از خلقت و زندگی که خداوند به ما عطاء نموده این است، عاشقانه و آگاهانه در لحظه زندگی کنیم، عاشق خدا و آگاه به هدف خلقت باشیم، عشق ورزیدن را بی حد و مرز انجام دهیم و شاد بودن و شاد نمودن انسان ها تا حد توان مان گسترش دهیم و مثل باران، عشق بورزیم و نپرسیم این ظرف از آن کیست، آموختن و یاد گرفتن را سرلوحه زندگی خود قرار دهیم و به دنبال علم باشیم، حتی اگر لازم شد تا آخر گیتی و کهکشان ها هم به دنبال کسب علم و دانش برویم و البته به دنبال ماجراجویی و لذت های حلال هم برویم.

میبایست از مرتبه ی انسانیت رشدکنیم، عشق و مهربانی خالص الهی را، در همه ی عالم گیتی و عالم هستی و در طول تمام زندگی و عمر زمینی که داریم، گسترش بدهیم.

خدایا،کمکم کن به دنبال شناخت بهتری از تو باشم.

یا رب مرا دریاب.

(فرهاد سنگ شکن)