
سلام.
تصمیم گرفتن برای به حقیقت درآوردن آرزوها و ایده ها، فقط آغاز کار است، وقتی تصمیم گرفتی ،عملا" در جریان پرخروش آن آرزو و ایده زندگی شیرجه رفته ای، و آن ایده ما را به جاهایی می برد که، در زمانی که تصمیم می گرفتیم برای شروع، حتی فکرش را هم نمی توانستیم بکنیم.
هرچه به تحقق آرزو و ایده های خودمان نزدیک تر می شویم، آرزو و ایده هایمان بیش از گذشته، تبدیل به واقعی، هستی اش میشود.
اگربتوانیم همیشه در زمان حال تمرکز و حرکت کنیم خوشبختیم.
عجله نکن، آرام باش، به قول معروف، وقت آب و غذاخوردن، بنوش و بخور، وقت استراحت ، استراحت کن، زندگی کن و عاشق کاری که میخواهی انجام بدهی باش و حرکت به جلو. اگرهم کند باشد اشکال ندارد، فقط حرکت کن.
اگه میخواهی با ایده و کارت سود ببری، همه امور زندگیت باید اصولی شود. با نظم خاص، و گرنه با استخدام شدن درجایی و شغلی، فقط حقوقت را میگیری، و البته همه میدانند، سود بردن بهتر از مزد گرفتن است، البته حقوق گرفتن باعث گذراندن زندگی میشود، که به نوبه خود خوب است، ولی سود بردن باعث ایجاد ثروت می شود و این فوق العاده است.
اتفاقاتی که در زندگی ما با بدست آوردن پول روی میدهد، مسیر زندگی ما را تعیین نمی کند، بلکه این چگونگیه برخورد شما با این وقایع است، که آینده را می سازد.
همه ما تقریبا" شبیه یک قایق بادبانی در وسط اقیانوس هستیم، این مسیر وزش باد( پول) نیست که مقصد ما را تعیین میکند، بلکه این ما هستیم و تنظیمات بادبان است که مسیر را معین می کند.
می دانید چرا اغلب مردم هیچ گاه اتفاقات مهمی در زندگی شان نمی افتد؟ بخاطر اینکه هرگز به دنبال دانش من چگونه می توانم بهترو ثروتمند تر زندگی کنم، نبوده اند.
انسان قادر به انجام کارهای شگفت انگیزاست، به شرط انکه از اتفاقات آینده نهراسد. از تلاطم و طوفان نترسد. همواره اماده ای رویارویی با چالش ها باشد، زیرا بدون آنها هرگز رشد نخواهیم کرد. و به ساحل امن الهی نخواهیم رسید.
همیشه ثروتمند باشیم و ثروتمند فکرکنم ، نه پولدار.
تفاوت ثروتمندان و پول دارها، در داشتن یک ایده خوب است،
ثروتمندان به دنبال کمک کردن به سایر انسان هستند و ایده های ناب خود را در اختیار همه ی میگذارد، تا انسان های دیگرهم از آن ثروت و ایده بهره مند شوند و سود ببرند، چون میدانند در نزد خدا روسپید میشوند، و امانتدار خوبی هستند.
اما پول دارها فقط به فکر جمع آوری بیشتر پول هستند، حالا برای چه و چی کسی؟ من نمیدانم.
تا زمانی که زنده هستیم از زندگی خود کاملا بهرمند شویم و لذتش را ببریم، طوری برای بدست آوردن دانش،ثروت و آرزوهای خود تلاش کنیم که میخواهیم صدسال دیگر زنده باشیم و طوری زندگی کنیم که میدانیم شاید تا لحظه ی دیگر زنده نباشیم.
همه چیزهای خوب زندگی را تجربه کنیم، به خود و انسان های دیگر محبت کنیم. خوش بگذرانیم و بگذاریم دیگران هم در این خوشی خدایی شریک ما شوند.
از فرصت های که خداوند برای خدمت به انسان های دیگر در اختیارما قرار داده، استفاده کنیم و از اشتباهات خود درس بگیریم.و اشتباهات دیگران را ببخشیم.
اگر برناتوان خشمگین نشدیم، یعنی که قوی شدیم، و اینجاست که زندگی ما متعلق به خودمان و خدایمان است و هرچه هست برای رضای خالق هستی ست.
ما در قبال زندگی ، چه زندگی خود و سایر انسان ها مسئول هستیم و تنها کسی که زندگی ما را در دست داشته باشد نفس الهی خودمان باید باشد، نه نفس سرکش، پس برای به دست گرفتن آن فورا" اقدام کنیم، که اگر دیر بجمبیم، شاید دیر شود.
پروردگارا ببخش مرا، آنقدرکه حسرت نداشته هایم را خوردم، شاکر نعمت ها و داشته های که تو به من عطاء کرده، نبودم.
ببخش مرا که بخشنده بزرگ توهستی.
الهی آمین.
( فرهاد سنگ شکن).
نظرات (0)
به یوزبیت؛ خانه محتوا خوش آمدید
یوزبیت، به نویسندگان مستقل این امکان را میدهد که رایگان تولید محتوا کنند و با کمک هوش مصنوعی، محتوای خود را به صورت مؤثر به مخاطبان نمایش دهند.
سایر مقالات نویسنده
جدیدترین مقالات
درباره ما . راهنما . اطلاعیهها . آپدیتها . قوانین . ارتباط با ما
کلیه حقوق این سایت برای یوزبیت محفوظ میباشد.