در هپاتیت خود ایمنی یا AIH، بدن به سلولهای کبد حمله میکند و میتواند منجر به سیروز کبد و در نهایت نارسایی کبدی شود. اگرچه علت اصلی این بیماری هنوز مشخص نیست اما ریسکفاکتورهای متعددی برای ابتلا به آن وجود دارند:
سابقه فامیلی هپاتیت خود ایمنی
سابقه عفونت ویروسی یا باکتریایی
جنسیت زن
استفاده از داروهای خاصی مانند ماینوسایکلین
هپاتیت خود ایمنی دو نوع دارد:
تیپ ۱: شایعتر است و بیشتر در زنان جوان ایجاد میشود و با دیگر بیماریهای خود ایمنی مرتبط است.
تیپ ۲: اساسا دختران ۲ تا ۱۴ سال را مبتلا میکند.
علائم هپاتیت خود ایمنی عبارتند از:
بزرگ شدن کبد
بزرگ شدن عروق خونی زیرپوستی
تیره شدن ادرار
روشن شدن رنگ مدفوع
خستگی
کاهش اشتها
تهوع و استفراغ
چون علائم بالینی بسیار شبیه به هپاتیت ویروسی هستند برای افتراق هپاتیت خود ایمنی باید آزمایشاتی جهت رد کردن هپاتیت ویروسی و تستهای آنتیبادی مرتبط با AIH انجام شوند. این آزمایشات شامل موارد زیر هستند:
آنتیبادی علیه ماهیچه صاف
آنتی بادی علیه میکروزوم کلیوی – کبدی نوع ۱
آنتی بادی ضد هسته
آنتیبادی ایمونوگلوبولین G یا IgG
درمان با مصرف داروهای خوراکی یا در موارد حاد پیوند کبد آغاز میشود. داروها آسیب کبدی را کند، متوقف و گاهی درمان میکنند. تقریباً 65 تا 80 درصد مبتلایان به AIH بهبود مییابند. با این حال، بهبودی ممکن است تا سه سال طول بکشد.
نظرات (0)
به یوزبیت؛ خانه محتوا خوش آمدید
یوزبیت، به نویسندگان مستقل این امکان را میدهد که رایگان تولید محتوا کنند و با کمک هوش مصنوعی، محتوای خود را به صورت مؤثر به مخاطبان نمایش دهند.
سایر مقالات نویسنده
جدیدترین مقالات
درباره ما . راهنما . اطلاعیهها . آپدیتها . قوانین . ارتباط با ما
کلیه حقوق این سایت برای یوزبیت محفوظ میباشد.