
در نسبیتِ خاص برای تبیین نتایج ناشی از آن، باید فضا و زمان را یک قالب چهاربُعدی بدانیم ، که آن را فضا-زمان نامیدیم که با ریاضیات مینکوفسکی بخوبی توصیف میشد. حرکت در این قالب چهاربُعدی موجب انبساط زمانی و در پی آن انقباض طولی میشد که با تبدیلات لورنتز و جرالد قابل سنجش بود که میزان این تغییرات، به عامل "سرعت" جسم متحرک در یک چارچوبِ لخت وابسته بود.
~~~~
این خود شروع ایدهٔ فضا-زمان بعنوان قالب کلی هستی، و تبیین کنندهٔ کُنِش هاییست که در این قالب صورت میگیرد. یکی از این کُنش ها، گرانش بود. اما چطور میتوان با ایدهٔ فضا-زمان بعنوان قالب یا پس زمینهٔ هستی که تمام رویدادها در آن صورت میگیرد، تمامی این کُنش ها که در نهایت به پویایی و موجودیّت جهان هستی میانجامد را توضیح داد؟
~
نمونه ای از این کُنش ها، تابشِ الکترومغناطیس و نور بود که نسبیتِ خاص با ایده ی فضا-زمان بعنوان تاروپود هستی بدان پرداخت. اما ایده اصلی نسبیتِ عام بعنوان نسخه ای کاملتر از نسبیت، این است که گرانش را نیز که خود دومین نیرو یا کُنشِ اصلی جهان از چهار نیرویی که موجب پویایی جهان میشود است، را توضیح دهد. مجموعه آزمایشات ذهنیِ انیشتین با حضور گرانش در نهایت به این نتیجه رسید که گرانش در حقیقت همان هم گراشدن اجسام در حالت سقوط آزاد است.
~~~~
طبق نظریه نسبیت عام اجرام باعث خمیدگی فضا-زمان می شوند و حرکت اجرام باعث ایجاد امواج گرانشی می شود.
این خمیدگی در اصل باعث گرانش است. گرانش بر اساس این نظریه یک نیرو از طرف اجرام نیست بلکه مسیر طبیعی اجرام به دلیل خمیدگی فضا است. آزمایش فیزیکی این خمیدگی در زمان آینشتین ممکن نبود. گرچه شواهد فیزیکی آن مورد آزمایش قرار گرفته بود. پس از مرگ انشتین این مورد با ابتکار فیزیکدانان مورد آزمایش قرار گرفت.
نظرات (0)
به یوزبیت؛ خانه محتوا خوش آمدید
یوزبیت، به نویسندگان مستقل این امکان را میدهد که رایگان تولید محتوا کنند و با کمک هوش مصنوعی، محتوای خود را به صورت مؤثر به مخاطبان نمایش دهند.
سایر مقالات نویسنده
جدیدترین مقالات
درباره ما . راهنما . اطلاعیهها . آپدیتها . قوانین . ارتباط با ما
کلیه حقوق این سایت برای یوزبیت محفوظ میباشد.