محققان با استفاده از شبیه‌سازی کامپیوتری موفق به حل اسرار نحوه شکل‌گیری بازوهای کهکشان مارپیچی شدند. حدود 70 درصد کهکشان‌های نزدیک راه شیری از نوع مارپیچی هستند و راه شیری نیز یکی از نمونه کهکشان‌های مارپیچی محسوب می‌شود که منظومه شمسی و زمین در نزدیکی یکی از بازوهای آن واقع شده‌اند؛ این بازوها از مرکز مارپیچی شکل کهکشان کشیده شده‌اند و شامل تعداد زیادی ستارگان جوان و بزرگ هستند.
اما با وجود شکل مشترک کهشکان‌های مارپیچی، هرکدام از آنها دارای مشخصه‌های خاص خود هستند و نحوه شکل‌گیری این بازوها به یکی از مسائل پیچیده اخترفیزیک تبدیل شده است و هنوز پاسخ دقیقی برای تغییر شکل یافتن بازوها در طول زمان پیدا نشده است.
منشأ و نحوه شکل‌گیری بازوهای مارپیچی در کهکشان‌های دیسکی از جمله محل‌های مورد بحث اخترفیزیکدانان طی چند دهه محسوب می‌شود؛ یکی از نظریه‌های مطرح مدعی ایجاد و از بین رفتن آنها در طول زمان است و نظریه دوم مدعی است که مواد شکل‌دهنده بازوها (شامل ستارگان، گاز و گرد و غبار) تحت تأثیر تفاوت در گرانش می‌توانند باعث حفظ طولانی مدت بازوهای مارپیچی شوند.
محققان دانشگاه ویسکانسین – مدیسون و مرکز تحقیقات اخترفیزیک اسمیت سونیان برای پاسخگویی به این سوالات، بدنبال استفاده از یک شبیه سازی قدرتمند کامپیوتر برای دنبال کردن حرکت 100 میلیون ذرات ستاره ای و سایر نیروهای اخترفیزیکی مرتبط با این ساختارهای مارپیچی هستند.نتایج برنامه شبیه سازی حاکی از حل مسأله نحوه شکل‌گیری و تاریخچه بازوهای مارپیچی در کهکشان‌های دیسکی دارد؛ این نتایج جدید بین دو نظریه مطرح قرار می‌گیرند که نشان می‌دهد، بازوها در نتیجه نفوذ ابرهای غول پیکر مولکولی (مناطق شکل‌گیری ستارگان یا مهدهای کهکشانی) بوجود می‌آیند.
نظرات (8)
به یوزبیت؛ خانه محتوا خوش آمدید
یوزبیت، به نویسندگان مستقل این امکان را می‌دهد که رایگان تولید محتوا کنند و با کمک هوش مصنوعی، محتوای خود را به صورت مؤثر به مخاطبان نمایش دهند.
سایر مقالات نویسنده
جدیدترین مقالات
درباره ما . راهنما . اطلاعیه‌ها . آپدیت‌ها . قوانین . ارتباط با ما
کلیه حقوق این سایت برای یوزبیت محفوظ می‌باشد.
⚡⚡⚡
پاسخ دادن👍
پاسخ دادن🌹🌹🌹
پاسخ دادن👌
پاسخ دادن⚡⚡⚡
پاسخ دادن👌
پاسخ دادن👏👏👏
پاسخ دادن👍
پاسخ دادن