گذری بر انقلاب اسلامی
ارسال شده توسط simajoon در دسته بندی تاریخ 3 سال پیش

⚠️ گزارش تخلف

ابتدای امر با معنی واژه ی انقلاب قدری آشنا می شویم، انقلاب یعنی تحولی درونی و بیرونی و تغییر سیستماتیک نگرش در زندگی است. انقلاب اسلامی ریشه‌اش حدودا به سال های قبل از ۱۳۵۷ است. از تحولات سال ۱۳۳۲ که به کودتای ۲۸ مرداد منجر و خاموش گردید تا بروز مجدد آن با موضوع اعتراض به قانون کاپیتولاسیون سال ۱۳۴۲ بود که با تبعید امام ابتدا به ترکیه و سپس به نجف مجددا به عقب افتاد.

از سال ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۵ ساواک تقریبا تمام فعالیتهای گروه های چپ را فلج کرده بود ولی گروه های اسلامی و با نظارت افرادی چون آقایان آیت الله مطهری، بهشتی، باهنر، طالقانی، منتظری، مفتح حرکت می کرد و رفته رفته آتش انقلاب در سال ۱۳۵۶ با نشر مقاله ای که به آیت الله خمینی پس از مرگ حاج آقا مصطفی پسر امام در روزنامه اطلاعات چاپ شده بود و به امام توهین کرده بود در قم و تبریز شعله ور شد و تا بهمن ۱۳۵۷ ادامه یافت. این انقلاب یک حرکت ایدئولوژیکی بود که می خواست اسلام را جهان محوری کند و تا حدودی موفق بود.البته ناگفته نماند اتحاد همه گروه های سیاسی در کنار مردم، شخصیت کاریزماتیک امام، اعتقاد و ایمان مردم و نگرش مثبت جامعه به آینده ای روشن و دستیابی به آزادی درست و صحیح همه و همه در پیروزی انقلاب دخیل بودند.

مردم ایران با حضور روشنفکران آن دوره و تشکیل دولت اول با حضور مهندس مهدی بازرگان و اعضای کابینه اش متشکل از دکتر کریم سنجابی، دکتر یزدی، عزت الله سحابی، داریوش فروهر، عباس انیر انتظام حسن نزیه دریادار مدنی امیدوار به حرکت های مثبت اجتماعی و اقتصادی بودند اما کار شکنی های گروه هایی نظیر چریک های فدایی خلق اکثریت با رهبری مهدی سامع، حزب توده به رهبری نورالدین کیانوری، مجاهدین خلق با رهبری مسعود رجوی شروع به کارشکنی در کارها کردند و اجازه پیشبرد به اهداف انقلاب که آبادی بیشتر مملکت بود را نمی دادند. ترورهای مختلف، ایجاد نا آرامی، حوزه تخصصی گروه های چپ بود و تاسیس سپاه پاسداران، جهاد سازندگی، بنیاد شهید، بنیاد مستضعفان، مجلس شورای اسلامی و حضور نمایندگان مردمی، وضع قانون اساسی تلاش به بهتر شدن وضع جامعه داشت. جنگ تحمیلی عراق و تحریم های مختلف که به شکل فرسایشی ادامه پیدا کرد تاثیر منفی در رشد اقتصادی مملکت داشت همه این ها در همیاری و کمک های ویژه مردم تاثیر منفی نداشت و مردم همیشه در صحنه بودند. رسیدن به ارمان های معنوی هزینه های زیادی برای مردم ایران در بر داشت؛ حال بعد از ۴۴ سال می بایست کارنامه بین المللی و اجتماعی و اقتصادی کشور را باز نکری کنیم. نسل سوم یا چهارم پس از انقلاب آیا آرمان واحدی با نسل سال ۵۷ دارد؟ اگر عینک بدبینی و خوش بینی بیش از اندازه را کنار بگذاریم با توجه به معیارها بایستی گفت متاسفانه خیر.... شوراهای شهری و هیئت های اقتصادی در فعالیت های خود در سطح تولید خیلی موفق نبودند و با توجه به اینکه قبل از انقلاب در حوزه تولید ایران به شاخص هایی دست پیدا کرده بود اما گسترش نیافت. حضور بازار چین در ایران و مسائل تحریمی فرصت های طلایی را به تدریج از دست مردم ایران گرفته است. در حال حاضر سقوط ارزش ریال تاب و توان را از مردم گرفته و راهکارهای اقتصادی درست نیازمند افرادی پخته و آگاه است که ایدئولوژی را در دیدگاه بین المللی خود نگذارند. حرکت مثبت، ایجاد انگیزه در نسل جوان کنند. در آستانه سال ۱۴۰۲ آیا میتوان امیدوار بود؟؟؟