ذهن دنیایی و اخروی
ارسال شده توسط kimiayesalamati 3 سال پیش

⚠️ گزارش تخلف

سلام.

ما انسان ها در زندگی خود میبایست از مراحلی گذرکنیم، تا به هدف والای خود برسیم، بعضی عبور نمی کنند و خود را گرفتار تجملات دنیوی میکنند، بعضی همه این دنیا را پوچ می بینند و گروه می دانند این دنیا سکوی است برای پرش به سوی ابدیت.

موقعی که کوچک هستم فقط به دنبال خوراک و نوشیدنی، عروسک بازی و...

دوران کودکی و خردسالی ماست که درهاله ای از غفلت، بی خبری و بازی میگذرد.

کمی بزرگتر شدیم به دنبال سرگرمی و بازی ها کوچک و بزرگ، دوچرخه، موتور، ماشین و....

این بازی ها و سرگرمی ها درزندگی ما جای خوش میکنند.و ما را به خود مشغول می کند و از مسایل جدی زندگی دور می کنند.و بعد در جوانی به دنبال کسب مقام ، ثروت و جایگاه خود درجامعه هستیم.

وقتی خیلی بزرگتر شدیم دیگر با این مسایل و وسایل ارضا نمیشویم و به دنبال افزایش مال و املاک، افزایش نفرات تحت سیطره خودمان و افزایش بی نهایت مال ، افزایش تجملات، فخرفروختن بی نهایت و جایگاه بالا تر درجامعه هستیم.

در کتاب مقدس ما آمده و خداوند میفرماید: این دنیا مانند یک مزرعه است که با یک باران سیراب و سروسبز میشود و با یک طوفان همه چیز نابود میشود.

پس در این مزرعه تا میتوانیم برای خود گیاهان خوش رنگ و خوش بو بکاریم و توشه باری عالی برای خود فراهم کنیم تا درحیات ابدی و حقیقی از آن استفاده کنیم و لذتش را ببریم. نه گیاهان زرد و خشک و بدبو و بد رنگ که به هیچ کارمان نمی آیند.

یا در این مزرعه مثل یک درخت باش که ریشه ای دارید به بلندای انسانیت ، که تحت هر شرایطی میوه میدهید، میوه ی انسانیت و اصالت.

و این را بدان تو انسانی نیستی که در جهان هستی، بلکه این جهان هستی است که در وجود توست.و تو مدتی انسان بودن را تجربه میکنی. قدر خود را بدانیم که ما انسان ها در چه جایگاهی رفیع در هستیه آفرینش هستیم.

اگر در این مزرعه امروز درختی کاشتی ، و فردا افرادی در سایه اش نشستند و از میوه آن استفاده نمودند، آنها مدیون تو هستند.دیروز بودند کسانی که درختی کاشتند و تو استفاده کرده ، تو مدیون کسی هستی که مدت ها قبل درختی کاشته است.

و زندگی باید اینطور ادامه داشته باشد.

دیگران کاشتنو، تو استفاده اش را بردی، تو بکار تا دیگران استفاده اش را ببرند.

خداوند میفرمایند: من عالم را برای انسان ها آفریدم و انسان را برای خودم، بیاییم قدر این مقام و منزلت را بدانیم.

قربونت برم خدا. خیلی مخلصتم.

( فرهاد سنگ شکن)