چطور فالش نخوانیم؟
ارسال شده توسط behzad65 4 سال پیش

⚠️ گزارش تخلف

در موسیقی و آواز، به اشتباه خواندن نت موسیقی و بالاتر یا پایین تر خواندن آن فالش گفته می شود.

فالش خواندن به اتفاقی گفته میشود که خواننده در حین خواندن یک یا چند نت را خارج از گام آهنگ بخواند و لحن موسیقیایی آهنگ را از بین ببرد. 

نتها همگی با فواصل استاندارد و ریاضی در موسیقی تعریف شده اند و در گامها ترتیب قرار گیری آنها گامها را نیز شکل میدهد. 

حال اگر خواننده ای این فواصل و فرکانسهای خواندن را رعایت نکند و نتی را بر حسب فرکانس خودش با حنجره اش نتواند به ارتعاش دربیاورد و بالاتر و پایینتر از آن نت را اجرا کند فــالش خواندن نام میگیرد.

مسئله ژوست بودن صدا و تشخيص آن چه بوسيله ساز و يا آواز، گوشهای قوی و كاركرده می طلبد. اكثر خوانندگان تازه كار كه هنوز پختگی صدا برايشان بوجود نيامده ، به اندازه يك الي دو كما (كـُــما coma = : اگر هر كدام از فواصل پرده ای ميان نت ها را به 9 قسمت تقسيم نماييم، يك قسمت از 9 قسمت را يك كـُما گويند.) در اتخاذ نت ها كم و بيش خطا دارند كه اين خطا (فالش خوانی) برای همه كس قابل درك و تفهيم نيست، مگر موسيقی دانهايی كه صداهای مطبوع ، سالهای سال در گوش آنها طنين افكنده است.

اصطلاح خارج خواندن

حتما" شنيده ايد كه مثلا فلان خواننده در فلان قسمت آواز، خارج شد و يا خارج خواند كه بعضي ها اشتباها اين مسئله را با لغت فالش بكار می برند. اما از ديدگاه علمی - فيزيكی و اصطلاح رايج در موسيقی ، خارج خواندن و فالش خواندن دو مطلب جداگانه است.

گفته شد زمانيكه صدايی كاملا منطبق با نت مربوطه نباشد و ارتعاشات ايجاد شده ، حدود و نزديك بر انطباق آن نت باشد چه بالاتر و چه پايين تر، مي گوييم آن صدا فالش است ولی اگر نوازنده يا خواننده به هنگام آوازخوانی و يا اجرای نت های گام يكی از دستگاهها ، از يكی از نت های مرسوم و ثبت شده در گام آن دستگاه ، به هر دليل منحرف شود و نتی غير از نت گام موردنظر در روند كار خواننده يا نوازنده دخالت و خودنمايی كند، اصطلاحا" گفته ميشود خواننده خارج خواند يا نوازنده خارج زد.

اين مسئله موقعی برای خواننده پيش می آيد كه خواننده بدون در نظر گرفتن وسعت صدای خويش، در مايه های اوج و بالا بخواند و طبيعتا چون صدا، توانايی اجرای نت ها را در آن حد ندارد، از حالت اصلی خارج و منحرف ميگردد و براي شنونده هم ناخوشايند و نا مطلوب خواهد بود. بنابراين خواننده مجرّب و مسلــّـط قبل از آغاز آواز، حدود و وسعت صدايش را نسبت به آن دستگاه و يا آواز، شناسايی نموده و بر اساس آن گستره ، اتـّـخاذ مايه می نمايد تا در اوج خوانی از گام موردنظر منحرف نگردد و اين تسلط به آسانی بدست نمی آيد مگر با گوش دادن زياد و ممارستهای فراوان در هر گام و دستگاه ، كه با گذشت زمان گوشی قوی پيدا كرده و براحتی هر صدای ژوستی را از فالش ميتواند تشخيص دهد.