منطقه شیمبار
ارسال شده توسط yazdan_7303 5 سال پیش

⚠️ گزارش تخلف

مهمترین راه دسترسی به منطقه، مسیر جدیدالاحداث مسجدسلیمان به شهرکرد است که در حال حاضر تا ابتداي منطقه  

بهصورت آسفالت شده است و داخل منطقه نیز در حال زیرسازي و آسفالتکاري است. داخل منطقه، راههاي شنی روستاي وجود دارد. مسیر دیگري

از بخش اندیکا به سمت بخش بازفت امتداد دارد و از وسط منطقه میگذرد. بخشی از این مسیر آسفالت و قسمتهایی از آن شنی است.

این منطقه گردشگري در مرز استان خوزستان و چهارمحال و بختیاري و در 100 کیلومتري مسجد سلیمان و 225 کیلومتري اهواز قرار دارد. از توابع

بخش چلو شهرستان اندیکا است .دشت شیمبار از شرق به کوه دمه و از جنوب غرب به چال منار و از جنوب به کوه قلندر و کوه دلا و از شمال شرق به

منطقه للروکُتُک و کوههاي بلند و پر برف کینو و لیله متصل است.دشت زیباي شیمبار(شیرین بهار) از یک طرف در دامنهي کوه دلا قرار دارد.

چشمههاي متعدد، آبشارهاي زیبا، شط شیمبار و جنگلهاي پوشیده از درختان بلوط، بادام، بوتههاي وحشی، انواع قارچ و مرکبات، انگور کوهی، توت،

انار و سیب، از جلوههاي بینظیر طبیعت در این منطقه هستند. اکثر مردم این سرزمین از ایل موري و گمار میباشند.از دیدنیهاي دشت شیمبار کوه

قلندران است که درگذشته پناهگاهی براي یاغیها و مخالفین حکومتهاي وقت بود.دشت پر از انگورهاي یاقوتی است که مالک خصوصی ندارد.از طرف

دیگر، کوههاي سر به فلک کشیدهي این منطقه که پوشیده از گلها و بوتههاي متنوع هستند، بهترین انتخاب براي کوهنوردي هستند. حیات وحش این

دشت نیز جالب توجه است و به زیبایی طبیعی این منطقه افزوده است. شط شیمبار که در این دشت جریان دارد، زیبایی آن را دوچندان کرده است.

چشمههاي زیادي نیز در گوشه وکنار دشت وجود دارند. در گذشته انواع خرس، گرگ، کفتار، گلههاي گراز و پرندگان شکاري مانند عقاب و کرکس در

این منطقه زندگی میکردند به نحوي که هر کسی جرات وارد شدن به قلب جنگل شیمبار را نداشت. امروزه بهدلیل شکار غیرقانونی، چرخهي

اکوسیستم این منطقه با مشکل مواجه شده است. مردمان شیمبار و اطراف آن، ایلات کوهنشین بختیاري هستند که قرنها به دامداري و کشاورزي در

این منطقه مشغول هستند. این عشایر صنایع دستی و تولیدات دامی متعددي دارند از جمله چوقابافی، گلیمبافی، قالیبافی، لباسهاي محلی، پنیر

محلی، کره محلی، روغن محلی، کشک، قارا، عسل و نان تیري. شیمبار در مسیر اصلی کوچ عشایر بختیاري از مناطق گرمسیري خوزستان به سوي

کوهرنگ و زرد کوه و مناطق سردسیري در چهارمحال و بختیاري است. کتیبهها و آثار باستانی متعدد، خبر از قدمت این منطقه میدهند که به دوران

اشکانیان برمیگردد. سنگنگارههاي تنگ بتا یکی از این آثار باستانی است. تنگ بتا با 12 نقش برجستهي هشتونیم متري و یک نقش 140 سانتیمتري

در ارتفاعات کوه دلا در شهرستان اندیکا قرار دارد. طبق بررسیهایی که باستانشناسان در دورههاي مختلف در این منطقه داشتهاند، در اندیکاي

خوزستان نزدیک به 700 محوطه و بناي تاریخی و باستانی، شناسایی شده است. تنگ بتا از متفاوتترین نقش برجستههاي خوزستان است که با

درنظرگرفتن نوع پوشش و آرایش موي سر این سنگنگارهها، میتوان تخمین زد که همزمان با دورهي اشکانیان و مربوطبه الیمائیدها (حکومت محلی

همزمان با اشکانیان که اندیکا جزئی از قلمرو آنها محسوب میشده است) هستند .تنگ بتا در سال 1389 به شمارهي 25989 در فهرست آثار ملی

کشور ثبت شده و شامل دو بخش است. یک تابلو که نقش یک نفر روي آن حجاري شده و در تابلوي دیگر 12 نقش برجستهي دیگر وجود دارد. در این

نقش برجستهي 12 نفري، 9 نفر همقد و در بخش دیگر، سه نفر قامت کوتاهتري دارند. در میانهي نقش این 12 انسان، کتیبه، گرز و پایهي آتشدان دیده

میشود. بر سر دو نفر از آنها تاجی قرار دارد که این دو نفر را از سایر ممتاز و جدا میکند و به نظر میرسد که ملکه و همسر شاه باشند. حالت افراد به

نحوي است که گویی در حال انجام مراسم مذهبی هستند. انواع بردگوري (استودان): ایرانیان دوران باستان به دلیل اعتقاد داشتن به قداست خاك که

یکی از عناصر چهارگانه خلقت می باشد، پاك بودن آن را ضروري می دانستند لذا از تماس اجساد مردگان با خاك به شدت پرهیز می کردند به همین

منظور مردگان خود را در هواي آزاد قرار می دادند تا گوشت آنها طعمه جانوران و پرندگان شود و بعد از مدتی که تنها استخوانهاي مرده باقی می ماند

آنها را درون استودان ها قرار می دادند این استودانها در دل کوه و یا در دل سنگهائی که به صورت مجزا در جاههاي مختلف پراکنده بودند کنده می

شده اند بعضی از این بردگوریها (استودانها) در جاهاي دیگر به همراه نقش برجسته هستند.از میان سایر جاذبههاي طبیعی و تاریخی این منطقه

میتوان تالاب گندیکال، رودخانهي شیمبار، آبشار پل نگین، دشت جنگلی جلگه شیمبار، پل نگین مربوط به دوره اشکانیان، بقایاي آسیابهاي آبی

تتگ سنان، قلعه دختر، کوه قلندرون، قلعه کله قندي، قلعه آهنگري، امامزاده صالح ابراهیم در دامنه کوه دمه، امامزاده بابا زاهد، امامزاده محمد ابن

حمام در ضلع شرقی شیمبار و شیرهاي سنگی و کهریزهاي عهدکهن را میتوان نام برد. آبشار دیدنی شیمبار با ارتفاع بیش از 50 متر در منطقهاي

صعبالعبور قرار گرفته است به نحوي که دسترسی به آن بسیار مشکل است و به همین دلیل، مناطق اطراف آن کاملا دستنخورده و بکر باقی مانده

است. تالاب شیمبار در منطقهي حفاظتشدهي شیمبار و در امتداد رشتهکوه هاي زاگرس قرار دارد. این تالاب به دلیل قرار گرفتن در ارتفاعات استان

خوزستان تحت تاثیر آبوهواي کوهستان است و آبوهوایی معتدل و بارش فراوان باران به ویژه در پاییز و زمستان دارد. گونههاي بسیاري از پرندگان

مانند پلیکان، چلچله، کشیمیان و... در این تالاب زندگی میکنند. بهترین زمان براي دیدن این منطقه بهار است .