بدشانسی، انسان را گرفتار سرطان‌ می‌کند!
ارسال شده توسط alphantares 5 سال پیش

⚠️ گزارش تخلف

سالیان متمادی است که متخصصان بهداشت هشدار می‌دهند تومورهای سرطانی ناشی از رژیم غذایی بد، بی‌تحرکی یا ژن‌های معیوبی است که از پدر و مادر به ارث رسیده‌اند. حتی دولت آمریکا هم حدود 100 هزار پروژه ژنوم برای بررسی و یافتن دلایل ایجاد بسیاری از بیماری‌های نادر و سرطان‌ها تعریف کرده است. اما حالا پژوهشی جدید نشان می‌دهد که بیشتر سرطان‌ها اصولاً به خاطر بدشانسی اتفاق می‌افتند تا انتخاب سبک زندگی نادرست و DNA ناقص.

به گفته پژوهشگران دانشگاه جانزهاپکینز، دوسوم سرطان‌ها از اشتباهات تصادفی در تقسیم سلولی ناشی می‌شوند، پدیده‌ای که کاملا از کنترل ما خارج است. آن‌ها می‌گویند از آنجاکه بیشتر سلول‌ها برای اینکه سالم بمانند، باید تقسیم شوند، این خود احتمال ایجاد و رشد سرطان را بیشتر می‌کند. این اولین بار است که دانشمندان می‌توانند توضیح دهند که چرا برخی از سرطان‌ها نسبت به بقیه شایع‌ترند. به‌ این‌ترتیب می‌توان توضیح داد که سرطان روده بزرگ از روده کوچک شایع‌تر است، چراکه سلول‌ها در روده بزرگ دو برابر سریع‌تر از روده کوچک تقسیم می‌شوند.

از 31 نوع سرطان بررسی‌شده توسط پژوهشگران دانشکده پزشکی دانشگاه جانزهاپکینز، تنها 9 سرطان با سبک زندگی یا اختلالات ژنتیکی مرتبط تشخیص داده شده‌اند و 22 سرطان باقیمانده تنها به خاطر بدشانسی بود و DNA و سبک زندگی تأثیر بسیار ناچیزی در ابتلا به آنها داشت. این گروه از پژوهشگران ادعا می‌کنند از آنجا که نمی‌توان از طریق تغییر رفتار یا بررسی عوامل ژنتیک از بیشتر انواع سرطان جلوگیری کرد، باید پژوهش‌های بیشتری برای تسریع در تشخیص سرطان انجام داد تا بتوان در زودترین زمان ممکن سرطان را تشخیص داد.پژوهشگران تعداد تقسیم‌های سلولی را در 31 نوع از بافت‌های بدن بررسی کردند و آن‌ها را با مجموع موارد سرطان در جمعیت آمریکا مقایسه کردند. آنها دریافتند هرچه تعداد تقسیم‌های سلولی بیشتر باشد، خطر ابتلا به سرطان بالاتر می‌رود؛ از این یافته می‌توان چنین نتیجه گرفت که تعداد اشتباهات تصادفی در تقسیم سلولی تأثیر بیشتری در ایجاد تومور دارد تا عوامل خارجی. برای مثال سلول‌های لوزالمعده (پانکراس) بسیار سریع‌تر از لگن خاصره تقسیم می‌شوند و این می‌تواند دلیل این باشد که چرا سرطان پانکراس بسیار معمول‌تر از لگن خاصره است. اما برای برخی از سرطان‌ها همچون ریه و پوست، نرخ ابتلا بیش از چیزی است که با احتساب جهش پیش‌بینی می‌شود و این نشان می‌دهد که عوامل ژنتیکی و سبک زندگی خطر ابتلا به این نوع سرطان‌ها را افزایش می‌دهد.

پروفسور برت وگلستین، سرپرست این پژوهش می‌گوید: «طول عمر افرادی که در معرض عوامل سرطان‌زا (همانند تنباکو) هستند و سرطان نمی‌گیرند اغلب به ژن‌های خوبشان نسبت داده می‌شود، اما حقیقت این است که بیشتر آن‌ها به زبان ساده شانس خوبی دارند. این پژوهش درمجموع نشان می‌دهد که تغییر در تعداد تقسیم سلول‌های بنیادی در یک بافت، به مقدار زیادی با تغییر در موارد سرطان در آن بافت ارتباط دارد. ما دریافته‌ایم که انواع سرطان‌هایی که خطری بالاتر از مقدار پیش‌بینی‌شده توسط تعداد تقسیمات سلول‌های بنیادی دارند، دقیقاً همان‌هایی هستند که انتظار دیدن نامشان را دارید، یعنی سرطان ریه که با سیگار کشیدن ارتباط دارد، سرطان پوست که با قرار گرفتن در معرض آفتاب مرتبط است و همچنین برخی از سرطان‌ها که به سندرم‌های ژنتیکی مرتبط‌اند».